Fianna
Ik werd wakker in een bed. Een hospitaal bed. De geur van bloed komt mijn neus binnen. Ik trek mijn neus een halve seconde op en alsnog ziet Gale het.
"Hmm, bloed geur... Vies he." Zegt hij met een glimlach.
"Welke dag is het vandaag?" Vraag ik terwijl ik een glimlach probeer te persen. Het moet er waarschijnlijk idioot uitzien...
"3 januari." Zegt Gale.
"Oké dit is echt het langste wat ik ooit buiten bewust ben geweest..." Zeg ik lachend, zover lachend kan.
"Nou eigenlijk niet..." Zegt Gale zachtjes.
Mijn hoofd gaat in een flits overeind. Dat had ik niet moeten doen, want er gaat een hevige pijn door mijn nek en ik kreun een beetje.
Gale weet een klein glimlachje te maken als hij ziet dat het pijn doet. Een medelijden glimlach.
Hmm hij heeft gelogen.
"Hoelang dan." Zeg ik als de pijn is weggeëbd.
"4 weken. Het was heel lang geleden, ik moest van de koning liegen. Het was zijn schuld..."
Het eerste zei hij zacht, maar daarna werd hij en zijn woorden kwaad.
"Hij heeft mijn vader vermoord en mij gemarteld...." Zeg ik meer tegen mezelf dan tegen Gale.
"Weet hij waar mijn familie is?" Vraag ik nu wel aan Gale.
"Dat weet ik echt niet Fi." Zegt hij.
Mijn stem wordt opeens ruw. Ik pak het plastic bekertje met water van het ijzeren karretje naast me en net voordat ik een slokje neem vraag ik aan Gale: "Waar woont jouw familie eigenlijk?"
"Region." Zegt hij.
Ik spuug het water in zijn gezicht.
"Region!" Zeg ik boos
"Ieuwl." Zegt Gale quasi-boos.
"Wonen jouw ouders echt in Region?" Vroeg ik.
"Ja." Zegt hij met zijn gezicht een beetje scheef.
"Hoezo?" Gaat hij verder.
"Mijn ouders wonen ook in Region." Zeg ik zacht.
Nou ja ouder.
"Nou ja mijn familie behalve mijn vader. Dus ouder en 5 broers met 1 zusje." Zeg ik dan.
Nu is het zijn beurt verward te kijken.
"Je bent niet enigs kind?" Vraagt hij verbaasd.
"Nee..." Zeg ik
Ik praat nooit over mijn familie dus dit wist hij ook niet.
"K..Kun je mijn brieven naar mijn ouders brengen?" Vraag ik zacht, maar hij hoort het toch.
Hij twijfelt
Hij wil het niet.
"Fi... Waar wonen ze?" Vraagt hij en het laatste zegt hij wat zelfverzekerder.
YOU ARE READING
Thunder
Fantasy"Ik voelde het altijd al. Als ik onder de school lampen liep of op straat langs huizen liep. De elektriciteit stroomde door me heen. Ik stond er alleen niet bij stil. Nu wel. En dat bracht me in problemen." - Fianna ( Alles heb ik zelf bedacht ) (...
