Lang geleden in de wonderlijke wereld van Eudox was er zo iets verschrikkelijks gebeurd dat het de duizenden verschillende soorten wezens voorgoed heeft verdeeld en het het einde betekende voor de elfen. Iedereen hield zich voortaan bezig met hun ei...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De koude windvlaag van de door sterren verlichte nacht waaide stilletjes over het kleine, rustige dorpje Filadelfinsum heen. Daphne en haar vader stonden buiten van de prachtige nacht te genieten, terwijl haar moeder het avondmaal in het kleine, knusse huis klaar maakte.
Daphne keek door de grote, goud gekleurde sterrenkijker en staarde naar de indrukwekkende vormen die de sterren met elkaar vormden. Haar vader wees naar een van de sterrenbeelden. "Dat is de leeuw. Zie je die staart en het manen om zijn kop?", vroeg hij en ze knikte opgetogen.
"Wow, die is echt cool! Zijn er nog meer?", vroeg ze en hij nam de sterrenkijker even over, zoekend naar meer fascinerende beelden. "Ah! Kijk daar eens!", zei hij waarna hij de kijker overhandigde aan Daphne. Ze keek door het gaatje en zag de vorm van een vis.
"Een vis!".
"Zie je ze allebei?", vroeg hij en haar ogen focusten zich op de beelden, waarna ze langzamerhand de tweede, overliggende vis zag. Ze knikte en keek naar haar vader. "Hoeveel sterrenbeelden zijn er, papa?", vroeg ze en hij haalde zijn vingers op.
"...Zeven... acht-Negen? Dat zijn er best veel! Heb je ze allemaal al een keer gezien?", vroeg ze en hij knikte waarna hij bij haar hurkte. "Jazeker. Toen ik zo oud was als jij, begon ik in sterrenbeelden geïnteresseerd te raken. Ik wilde alles over ze weten!", zei hij en tilde haar glimlachend in zijn armen op waardoor ze giechelde.
"Ik wou altijd al een sterrenkundige worden".
"Waarom?", vroeg ze nieuwsgierig.
Haar vader keek haar met zijn groene ogen aan, voordat hij zijn schouders op haalde. "Het is iets dat me blij maakt en waar ik passie voor heb. Je moet worden wat je later wilt worden. Alleen dan vind je gelukkigheid in je leven. Wat zou je later willen worden, kleintje?", vroeg hij, waarop ze bij de bijnaam hem kort geïrriteerd aankeek. Hij greens geamuseerd.
Het jonge meisje dacht even na en keek toen op naar de sterren, waarna ze weer naar hem keek. "Ik wil ook een sterrenbeeld worden. Dan kan ik in de lucht gaan en kan je me vinden! Ik zal dan in de lucht naar je zwaaien".
Haar vader glimlachte breed waarna hij haar een kus op haar wang gaf en haar weer op de grond liet staan. "Kom, dan zoeken we verder", zei hij en legde voor de rest van de nacht zijn kleine meid alles uit over de glinsterende lichtjes in de lucht, die het duister verlichten.
Dit was het. Het moment waarop Daphe Pylaris' leven voor goed zou veranderen. De acties en gebeurtenissen die op deze dag zouden plaats vinden zouden haar hele toekomst beïnvloeden. Ze wist niet hoelang ze hier wel niet over heeft gedacht, en eindelijk was het zover.
