Lang geleden in de wonderlijke wereld van Eudox was er zo iets verschrikkelijks gebeurd dat het de duizenden verschillende soorten wezens voorgoed heeft verdeeld en het het einde betekende voor de elfen. Iedereen hield zich voortaan bezig met hun ei...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het publiek was nog steeds rumoerig over wat er zojuist heeft plaats gevonden. Ze hadden nog steeds geen idee hoe ze dat had gedaan zonder een spreuk te gebruiken.
Het team stond ondertussen al weer op het open veld. Terwijl haar teamgenoten enthousiast vroegen hoe ze het voor elkaar had gekregen, stond Léandra een paar meter verderop met gevouwen armen te mopperen.
Een jongeman vloog naar Daphne toe en liet een magische, groene bal voor haar gezicht verschijnen. Boven op het magische scherm verscheen de directeur. "Wat een fantastisch einde van de eerste ronde!", zei hij en het publiek juichte instemmend.
Hij keerde zijn aandacht op Daphne. "Leg eens uit, Daphne pylaris, hoe heb je, zonder magie nog wel, door de dodelijke, elektrische muur kunnen vliegen?", vroeg hij en iedereen keek haar nieuwsgierig aan.
"Uhm...", begon ze ongemakkelijk, waarna de groene bol in de hand van de jongeman haar stem over het hele colosseum liet horen.
Ze schraapte haar keel. "Nou, het is heel simpel eigenlijk. Dit had iedereen kunnen weten als je goed oplette tijdens magie theorie. Wij feeën gebruiken, in tegenstelling tot de andere magiërs, krachtbronnen. Onze bron van magie komt altijd ergens vandaan. Of het nou de lucht is, een plant of zelfs een vogeltje. Onze krachten worden altijd gevormd uit een biotische krachtbron. Dat is waarom wij bijvoorbeeld geen objecten uit het niets kunnen laten verschijnen".
Ze stopte even en nadat ze zag dat het publiek het begreep ging ze weer verder. "De 'elektrische' muur zweeft in de lucht, maar er komt nergens elektriciteit vandaan. Niet uit de wolken, niet uit iets elektrisch geladen, niet uit iemand's handen, het komt helemaal nergens vandaan. Dus theoretisch gezien is het dus onmogelijk dat die muur er echt was. Conclusie: de 'elektrische' muur, was een illusie".
Het publiek keken versteld naar het elektrische scherm.
"Een illusie dat echter wordt naarmate meer mensen er in geloven", ging de slimme fee weer verder. "Hoe meer je erin gelooft, hoe meer effect het op je heeft. De krachtbron van deze spreuk moet dan wel geestelijkheid zijn. Sinds ik door had dat het nep was en het risico nam om er dwars doorheen te vliegen, had het geen effect op mij", eindigde Daphne haar verhaal en na een korte stilte volgde er een daverend applaus.
Ze kon Léandra's jaloerse ogen al in haar rug voelen branden. Daphne had ondertussen al wel door dat de troela haar puur als laatste liet gaan omdat ze verwachtte dat ze zou falen en dan compleet vernederd zou zijn. Nou, dat is toch anders gegaan.
In de verte zag Daphne Niko onder de indruk naar haar kijken. Hij knipoogde, waarna ze trots glimlachte.
Even later, nadat de directeur maar bleef door praten over hoe 'slim en getalenteerd' Daphne wel niet was, was het tijd voor de pauze. Het publiek mocht niet het veld op, en het duurde best lang om van het Colosseum weer helemaal naar de stad toe te gaan, dus waren ze voorbereid.
