Hers - Dutch/Nederlands)

-30- Einde

De laatste bel van de dag ging af en Lucia haastte zich naar buiten naar de fietsenrekken.

Toen ze bij haar fiets was wachtte ze daar op Claire.

Het duurde lang tot Claire kwam vondt Lucia. Ze keek een paar keer rond en zag in de verte Jasmine langskomen.

Lucia slikte en keek hoe ze voorbij liep.

Ze twijfelde en riep haar naam stilletjes.

Jasmine stopte en draaide haar om om haar te confronteren. 'Hey.'

'Hey.' Lachte Lucia.

Alles goed?' Vroeg Lucia bezorgd.

'Eigenlijk wel.' Zei Jasmine zelfverzekerd met haar hoofd knikkend.

Om de hoek kwam Claire afgelopen. Ze zag de twee praten. Ze zuchtte en wachtte tot Jasmine weg ging.

'Fijn om te horen.' Zei Lucia gelukkig. Ze keken elkaar nog even goed aan voor dat Jasmine door liep.

Direct toen ze weg was kwam Claire op Lucia afgeschoten.

'Hey.' Zei Claire met een schattige glimlach tegen haar.

Lucia lachte automatisch toen ze haar vriendin zag en wou haar een kus geven maar, Claire duwde haar weg.

'Toch niet hier?' Giechelde Claire terwijl ze rond keek.

Lucia zuchtte en rolde met haar ogen. 'Wat jij wil.'

'Ik heb je met Jasmine zien praten, is ze nog verdrietig of boos?' Vroeg Claire bezorgd.

'Ik weet het eigenlijk niet.' Vertelde Lucia aan Claire.

'Ze praat al normaal tegen mij. Dus dat is al een goed teken denk ik?' Zei Lucia terwijl ze haar arm rond Claire deed.

Claire legde haar hoofd op de brunette haar schouders en deed haar ogen dicht.

'Ik denk wel dat ze erover is. Je moest haar is zien met Anthony in de klas vandaag.' Zei Claire Lachend.

'Anthony?' Vroeg Lucia. 'Omg, dat zou ik niet verwachten.' Lachte ze.

'Gek toch hoe sommige dingen kunnen uit lopen.' Zei Claire terwijl ze voor Lucia ging staan en rond keek of er niemand was.

'Zelfs wij twee. Wie had dat ooit verwacht.' Zei Claire met een zachte stem terwijl ze naar Lucia's lippen keek en met haar duim erover wreef.

Lucia bloosde en kuste Claire vol op de lippen.

'Ik ben blij dat ik jou heb.' Zei Lucia fluisterden tegen haar.

Claire lachte en keek haar aan.

Ze pakte alle twee hun fiets en vertrok richting huis.

Als Lucia Claire veilig heeft afgezet komt ze thuis aan.

Ze zet haar fiets achteraan in de tuin en legde haar boekentas er langs.

Ze liep naar voor naar de brievenbus om de post eruit te halen.

Er zat alleen maar wat reclame in. Lucia stond voor de brievenbus en keek er wat na.

'Wel, wel, wel Lucia.' Hoorde ze iemand zeggen met een grijns.

Lucia keek op. Meteen fronste ze met haar wenkbrauw.

'Wat doe jij nou weer hier Peet?' Zei Lucia onbeleefd.

'Rustig Sleven, ik kom gewoon langsgelopen. Ik ben meteen weg hoor.' Legde hij uit.

'Beter.' Zij Lucia boos terwijl ze weg liep van hem.

Lucia gooide de deur van haar kamer dicht en plofte neer op haar bed.

Ze voelde haar zo gelukkig sinds vandaag, ze kon het gewoon niet beschrijven. Ze kan haar leven niet voorbeelden zonder haar.

Hey lieve lezers dit is het einde van het boek. Ik heb het laatste deel hier bij gedaan want het was toch niet zo veel. Wow ik wil jullie bedanken voor het lezen en voor alle lieve reacties die ik gekregen heb! Ik weet nog niet of ik een deel twee ga schrijven. Maar als jullie dat willen doe ik het zeker!

Nogmaals bedankt!! ❤️❤️