-17- Alsof Je Niet Bestaat

1.1K 30 1
                                    


Claire schrok toen ze Lucia tegen het lijf liep. Ze stond daar juist alsof ze een geest had gezien.

Lucia zei niks tegen Claire. De blondine keek om en zag dat ze ook naar de directeur moest.

'Zou het over hetzelfde gaan?' Dacht Claire. Ze zuchtte en draaide om naar de lessen te gaan. Maar ze werd tegen gehouden door Nidal.

Nidal keek haar aan met een grijns op zijn gezicht. 'Wat kijk je zo Nidal?' Nidal lachte even. 'Zin om iets te doen na school?' Vroeg hij.

'Ben je niet goed in je hoofd, eerst sla je mijn beste vriendin in elkaar en dan doe je alsof er niks gebeurd is. En nu... en nu vraag je me om af te spreken. Ga dat wijf van je beffen!' Claire duwde Nidal uit de kant en liep weg.

'Ik weet dat Nidal niet goed in z'n hoofd is. En hij heeft zo'n motto van: wat van mij is blijft van mij en van niemand anders.

Daardoor kan hij gekke dingen doen.' Dacht Claire. 'Ik moet zorgen dat hij Lucia niks meer aan doet.'

Claire had niemand meer om op school dus besloot ze laf om naar huis te gaan. Ze had geen zin in de les, in school eigenlijk.

Door de tijd is Claire zo veranderd. Ze weet niet wat er gebeurd is om al haar vrienden te verliezen. Ze doen gewoon alsof ze niet meer bestaat.

Door de tijd is Claire zelf veranderd. Ze geeft om niks meer de laatste tijd behalve Lucia. Lucia is juist haar enigste lichtpuntje in haar leven. Ze wil zo graag met haar zijn maar ze weet zelf dat dat niet gaat.

Door de tijd is juist heel haar school veranderd. Er zijn veel nieuwe gezichten op school die ze nog allemaal niet kent, omdat ze nooit op school is. De school zit tegenwoordig vol met nieuwe knappe leerlingen en vooral bitches die ze niet kan uitstaan.

Claire zuchtte ze pakte haar fietsensleutel vast en liep door naar de fietsenstalling. Ze liep stevig door tot dat ze haar sleutel liet vallen.

Zou wou het van de grond af pakken maar opeens pakte twee mysterieuze handen de sleutel op.

Het was een jongen, die ze nog nooit had gezien. Het was een knappe jongen dacht Claire meteen. 'Alsjeblieft.' Zei de mysterieuze kerel. 'Weetje misschien waar de directeur z'n lokaal is van deze school. Ik ben nieuw.' Zei de mooie jongen met een wijde Glimlach.

Claire bloosde een beetje en pakte de sleutel aan en begon hem de weg uit te leggen.

Na haar uitleg zei de jongen 'Hopelijk zie ik jou nog rond hier!' Riep hij en gaf haar een sexy knipoog.

Claire bloosde en was gelukkig voor een keer.

Echt sorry mensen ik heb de laatste tijd wat problemen van alles dus ik kan niet zo vaak schrijven maar ik zal mijn best doen!! We hebben echt veel lezers de laatste tijd. Ben zo blij, ik zit nog maar 2 maanden op wattpad en ik heb al zo een boel lezers. Een ding DANKJE ECHT WAAR!

Hers - Dutch/Nederlands)Where stories live. Discover now