Hers - Dutch/Nederlands)

-29- Je Moest Is Weten

'Het enige wat telt is dat ik jou nu heb.' Zei Claire terwijl ze Lucia haar kin optilde met haar vinger om haar mooie ogen te bewonderen.

Er was een stilte die een keer niet akward was. Tot dat Claire Lucia een por in haar buik gaf.

'Hey niet doen.' Zei Lucia lachend.

'Wat met dit? Kan je daar niet tegen?' Vroeg Claire terwijl ze maar door bleef gaan.

'Claire stop! Zei Lucia lachend.

'Stop jij maar met praten.' Zei Claire terwijl ze Lucia aan haar T-shirt trok naar voren voor een snelle kus.

'Mmh, dat lijkt me een goed idee.' Zei Lucia terwijl ze haar terug kuste. Lucia wreef met haar handen onder Claire der T-shirt.

Ze voelde zo warm dacht Lucia.

Op een duur glee Lucia stilletjes een tong binnen.

Lucia gaf Claire na een duur een nekkus waar Claire wel een warme zucht van kreeg.

Lucia trok weg van haar en keek haar is te goei aan. 'Je moet is naar je les gaan Winters.' Zei Lucia tegen Claire.

'Ja en jij terug naar het secretariaat, stouterik.' Zei Claire lachend met een knipoog.

Claire gaf Lucia nog een lange kus op de lippen en keek Lucia daarna nog met veel bewondering aan.

Lucia pakte Claire der handen vast. 'Ga maar naar je les, ik zie je na school wel.' Zei Lucia fluisterend terwijl ze nog steeds op de lessenaar zat.

Lucia kneep nog is goed zacht in haar handen voor dat het kleinere meisje los liet.

'Tot straks.' Zei Claire terwijl ze voor de deur stond.

Lucia gaf haar een knipoog voor dat ze het lokaal verliet.

Claire keek nog om naar haar en bloosde naar het bruinharige meisje.

Daarna deed ze de deur dicht. Ze draaide haar om en zag Jobina staan.

'Hey.' Zei Jobina blij.

'Jobina?' Zei Claire paniekerig.

Jobina lachte maar wat naar haar.

'Heb je mij gevolgd?' Vroeg Claire terwijl ze het meisje bij haar hand pakte en haar mee de toiletten in trok.

Claire checkte nog snel alle toiletten om te kijken of niemand er was.

'Claire ik ben zo blij voor jullie!' Zij Jobina terwijl ze Claire een knuffel gaf.

Claire zuchtte en duwde haar weg en keek naar haar zelf in de spiegel.

'Jobina dit blijft tussen ons drieën oké? Als iemand mij hierover aanspreekt ben je dood? Begrepen?' Dreigde Claire.

'Wauw damn Claire, doe is rustig? Waarom zou je het erg vinden als iemand dit weet?' Vroeg Jobina terwijl ze een stap naar achter deed van Claire.

Claire leunde tegen de muur langs de spiegel en zuchtte.

Het is nieuw voor mij Jobina. Geef mij de nodige tijd oké. En ik zweer het je, als iemand dit weet.' Zei Claire terwijl ze haar tas pakte en Jobina serieus aan keek.

'Oké.' Zuchtte het meisje terwijl ze met haar ogen rolde. Claire keek haar nog is duidelijk aan en liep de wc's uit.

Terwijl Claire richting haar klas liep kwam ze Nidal tegen. 'Hey Claire.' Riep hij.

'Hey Nidal.' Zei Claire vriendelijk terwijl ze voor hem stopte. 'Waarom ben je niet in de les?' Vroeg ze.

'Uhm ik moest naar het secretariaat gaan. Ik moest melden van de leerkracht dat je er nog niet was. Maar dat is niet meer nodig zie ik.' Lachte hij.

'Ah oké.' Lachte Claire terug. 'Hoe is het eigenlijk? We hebben eigenlijk niet meer echt gepraat sinds de laatste keer.' Vroeg Claire.

'Goed eigenlijk.' Zei hij met zijn handen in zijn broekzak. 'Het spijt me Claire, van de die keer je weet wel wat ik bedoel. Je weet dat ik het soms kan verliezen..'

'Dat is verleden tijd, oké?' Zei Claire terwijl ze hem over zijn schouder wreef.

Ze lachte naar elkaar en liepen samen naar hun klas die allang begonnen was.

'Kunnen we gewoon vrienden zijn?' Vroeg Nidal nerveus.

'Tuurlijk Kan dat Nidal.' Lachte Claire naar hem voor dat ze het leslokaal in liepen.

-
Dit is het moment denk ik waar iedereen op gewacht heeft in het boek! Hehe. 😊 En ik wil nog even zeggen dat er nog 2 delen komen en dat het dan stopt. Misschien komt er een vervolg van dit, maar zoals jullie gelezen hebben in mijn update hangt dat van jullie af! ❤️