Buzdan Mafya

3. Bölüm

Batur'un Anlatımından (Demir'in Arkadaşı);

Barda otururken, Demir dikkatimi çekti. Elindeki içki bardağını sallarken yine düşünceler içindeydi. Bu adamın en son ne zaman güldüğünü hatırlamıyordum. Soğuk nevaleydi; ama yine de ondan ayrılamıyordum.

"Yine mi aynı meseleler?"

Dediğimde usulca başını salladı. Onu düşünceler içinde gördükçe, benim de canım yanıyordu. İçki bardağını kafasına dikip gözlerime baktı.

"Sevmek deyince niye herkes dokunmak anlıyor? Bir yıldan beri bakarak seviyorum."

Bu kadar sert bir adamın aşk konusu açılınca, böyle değişmesi olası bir durum değildi. Çok güzel seviyordu. Ama neden o kız, bilmiyordum. Aralarında altı yaş vardı ve Demir'in hangi ara aşık olduğunu anlayamıyordum.

"Oğlum kız elinde zaten. Daha ne istiyorsun?"

"Beni sevmesini istiyorum. Bana bir insanın sesine aşık olabileceğimi söyleseler çok gülerdim. Gülüşünü görünce nefessiz kalacağımı söyleseler gerçekten gülerdim onlara. Biraz daha görmek için saçma sapan şeyler yapacağımı söyleseler kahkaha atardım."

Ağzım hayretle açılırken Demir'e bir kez daha hayran oldum. Demin güzel seviyor demiştim; ama çok pis seviyordu. Bildiğin kara sevda misali. Resmen Milena zayıf noktası olmuştu.

"Ona da söylesene bunları."

Dediğimde kafasını iki yana salladı. Demir gururlu bir adamdı. Aşık olduğu kişiye bunu söyleyeceğini sanmıyordum.

"Söylemezsen nasıl sevecek seni?"

"Söylersem sevecek mi? Öylesine masum bir kız, benim gibi bok çukuruna düşmüş, eline her türlü pisliği bulaştırmış adamı sevecek mi?"

Dediğinde burukça gülümsedim. Bizim gibi adamlar sevilmezdi. Ama Milena, Demir'i sevecekti. Ona olan sevgisini görürse, kaçamayacak ve aşka kucak açacaktı.

"Kızı ailesinden alıkoyarsan seni sevmez."

"Umurumda değil."

Psikopat herif abi ya. Şimdi Milena'ya çok acıdım. Allah kimseyi Demir'le sınamasın. Adam en sevdiğine bile böyle yapıyorsa, sevmediğine neler yapar.

"Keşke onu unutabilsen kardeşim. Senin için en hayırlısı bu olurdu."

Güldü. Kadehi sert bir şekilde masaya bırakırken, hareketlerinin ve yüz ifadesinin orantısızlığı dikkatimi çeken ilk şeydi.

"Bunu kaçırdıktan sonra mı söylüyorsun?"

🐼🐼🐼

Demir'le barda dertleştikten sonra şirkete götürmem gereken dosyaları almak için evine gelmiştim. Bahçeye giriş yaptığımızda, Demir arabayı garaja park etti. Kapının önünde korumaları görmeyince şaşırırken asıl şaşkınlığımı pencereden atlayan kızı görmemle yaşadım. Bağladığı çarşaflarla pencereden iniyordu. Tıpkı filmlerdeki gibi. Demir de baktığım yeri fark ettiğinde bakışları beni bile olduğum yere çiviledi. Bu kız galiba Milena'ydı. Demir onu kaçamadan yakaladığında gözlerinden geçen korkuyu gördüm. Bakışlarını yere çevirdi ve hiçbir şey demedi. Korkması gereken kişiyi biliyor olması, onun lehineydi. Ahh keşke böyle bir hata yapmasaydı. Demir kolundan sürükleyerek içeri soktuğunda, olası bir durumu engellemek için peşlerinden ilerledim.

"Hemen yukarı çıkıyorsun!"

Demir'in bağırışı evi inletirken, Milena dolu gözleriyle bana baktı. Onu kurtarmamı istiyordu; ama bu imkansızdı.