ÖĞRETMEN HANIM

8.bölüm "SARIL"

Yavaş yavaş üzerini giyinmiş Burçin. Bugün hastaneden çıkıyordu "kocası" eşyalarını toparlamıstı,ayağı alçıda olduğu için arabaya kadar tekerlekli sandalye ile gitti. Şivan dikkatle arabaya taşıdı onu. Yolda

-Iyi misin bir yerin ağrıyor mu? Diye sordu Şivan.

-hıhı iyiyim. diyebildi yalnızca

Eve geldiklerinde yine kucağında taşıdı karısını. Ev ahalisi basında dönüyor nasıl olduğunu soruyordu ama hiç birine bir cevap dahi veremiyordu yorgundu. Şivan anladı ve sesini biraz yükselterek

-Biraz dinlensin sonra yine konusursunuz. Dedi ve karısını odaya götürdü, burçin o odaya gitmek istemiyordu yine o gün canlanır diye korkuyordu.
Odaya girdiğinde beklediği gibi olmadı hicbirsey oda tamamı ile değişmişti odanın boyasindan mobilyalara kadar herşey değişmişti şaşırdı. Şivan karısını özenle yerleştirdi yatağa.

-Odayı beğendin mi?

Hicbirsey demedi evet beğenmişti içini açmıştı bu oda ama hicbirsey demeyecekti. Şivan yanına oturup

-Sen uyu burada ben gelmem merak etme rahatsız etmem seni. Rahat rahat dinlen uyu sen.

-doğru burda kalmanız uygun düşmez.

-Rahat et diye diyorum yoksa burası da benim odam kalmamdan daha normal bir olay yok.

Cevap beklemeden gitti. Elifin odasına girip uzandı yatağa elinde yine elifin tişörtü vardı kokusu gitmiyordu burnundan. uyanmak istemediği uykuya daldı.

Odanın kapısı çaldı burçin yeni daldığı uykudan uyandı

-Gel. Dedi içeriye narin ve Ali girdi

Ali annesinin yanına geldi ve uzandı.

Narin yengesine getirdiği yemeği önüne koyup

-Yenge baska birsey ister misin?

-Yok canım teşekkür ederim.

Biraz narinle sohbet ettiler ilaç saati gelince ilacını içti. Bu ilaçlar uyku yapıyordu

-Narin abin nerde.

-Hamza abim ise gitti yenge.

-Yok Hamza değil Şivan nerde?

-O o mu şey de o diğer odada uyuyor oda.

Burçin anlamıştı yine elifin odasına gitmişti.

-Benim biraz uykum geliyor uyusam olur mu?

-Tamam yenge hadi sen dinlen hadi ali gidelim

-yok o kalsın birlikte uyuyalim onunla.

Narin çıkınca Aliye sarılıp uyudu.

Hamza ise bunca şeyden sonra ne yapacağını bilmiyordu sevdiği kız... uğruna ölümü bile alacağı kız yakiyordu yüreğini bir türlü soyleyememisti seviyorum diye ah ah diye geçirdi içinden.

Biraz daha baktı tepeden Urfa'ya tam arkasını dönüp gidecekti ki inci'sine çarptı

-inci?

Hicbirsey demeden sarıldı genç kız biliyordu bu adamın onu ne kadar sevdiğini

-Hamza ben sana geldim senden kaçtım ama yol yine sana çıktı beni yüreğine kabul eder misin?

-Yüreğim senindir.

Hamzanin mutluluğuna ne denirdi ki? Sevdiğine kavuşmuştu daha ne isterdi.

Şivan uykusundan uyanmış uyku mahmuru gözleriyle odasına girdi. Oğlu ve karısı sarılmış uyuyorlardı oğlunu öptü ardından burçine bakıp iç geçirdi. üzerini değiştirip aksam yemeğine indi. Herkes burçini ve aliyi merak ediyordu kısaca uyuduklarini söyledi. Yemek yendi ama tadı yoktu Şivan ne yapacağını bilmez haldeydi burçini harab etmek istemiyordu asla,ama elifi de unutamıyordu. Hava almak için dışarıya çıktı dolaştı dolaştı dolaştı.... urfanin altını üstüne getirdi ama şehir ona dar geliyordu. Kürkçü dükkanı misali tekrar eve döndü. Burçine bakmak için çıktı odaya uyumamıştı.