Rita's Life

Gespot

Pov Rita:

'Lief dagboek,

Ik heb de baan gekregen, ik heb niet eens een echte sollicitatie gehad. Vervolgens ben ik aan de drank gegaan met mij baas nadat alles ondertekend was. Ik ben bij hem in bed beland. De volgende ochtend heeft hij een ontbijtje gemaakt en heeft hij me mee genomen naar Italië voor 3 dagen. We zijn daar aan zee geweest en veel flessen bourbon gingen verloren. Ik weet niet wat ik en Stefan zijn maar het voelt goed. Het is misschien wel een beetje raar aangezien hij mijn baas is. Zodra we terug waren, heb ik er nog voor wel 2 weken gewoond. In die 2 weken heb ik ook een paar dagen gewerkt. Dit is de langste baan ever! Nu ben ik thuis voor wat spulletjes op te halen. Vanavond ga ik weer werken. Ik heb de mystery guy nog niet gezien. Charlie en Damon komen over zondag avond terug van vakantie. Ze hebben het al aangekondigd er komt een groot feest 1 week voor dat school begint voor de laatste jaars.'

Ik heb wat spulletjes voor dit weekend gepakt en leeg het in de koffer bak. Ik sluit alles af en begin te rijden richting Stefan. Ik geniet wanneer ik bij hem ben. Straks als school begint krijg ik minder tijd voor hem. Nog 3 weken en dan begint school en zit ik in het laatste jaar. Wat ik volgend jaar ga doen? Ik heb nog geen idee.
Ik kom aan bij mijn werk en Stefan. Ik loop naar boven en ruim mijn spullen op in mijn kast. Jaaa ik heb een eigen kast! 'Is net zo makkelijk' zei Stefan. Ik kleed me om in mijn werl kleding en ga op het balkon staan om nog een sigaretje te roken. Stefan komt bij me staat een geeft me een kus op mijn wang. Ik glimlach, ik druk mijn sigaret uit en laat hem weten dat mijn dienst begint. Hij lacht en wemst me succes
Het is de hele middag en avond rustig, zo af en toe komen er mensen langs. Later op de avond vlak voor sluitingstijd ging ik de tafels opruimen en schoonmaken. Er was een man in een donkere hoek, hij is me nooit eerder opgevallen. Hij had iets duisters in zich, iets mystierisch, iets bekends. hij lijkt op de mystery guy! Nonchalant kom ik bij hem de tafel schoonmaken, ik kijk hem kort aan en zei 'Meneer we gaan bijna sluiten, u kunt nog wel iets te drinken krijgen als u wilt?'
'Bedankt, de volgende keer maar liefste.' hoorde ik de man zeggen. Ik keek op en weg was hij. Zomaar in eens. Ik keek om me heen maar niemand meer te zien. Zo verbaast en geschokt loop ik terug naar de bar. Stefan die kwam aan gelopen en liep geschrokken naar me zo. 'Gaat het? Je ziet zo wit! Wat is er gebeurd??'
Ik kijk hem aan en vertel over de man. Die net in de hoek zat, die toen paar weken geleden bij de brug was en bij het ongeluk.  Hij nam me in de armen en suste me. Ik had het niet in de gaten maar ik kreeg water in mijn ogen.