Bir Deli Rüzgar

Bir Deli Rüzgar|85

Gülümsedim. "Eğleneceğiz, eğleneceğiz." Dedim keyifle. "Hem de çok." Her seferinde çok fazla inleyen genelde ben oluyordum ve Zeyd'in o sesinden mahrum kalıyordum. Bu kez, ilk atağı ben yapacaktım ve tepkisini çok merak ediyordum.

Deli Rüzgar, görevlerdeki Mavili'yi görmüştü. Gözü kara nefret dolu Mavili'yi ve acı çeken Mavili'yi de görmüştü.

Yataktakini ise hiç görmemişti.

"Aferin yola geliyorsun aslan parçası." Dedi ve ayağa kalkıp bir kez daha gözlerini üzerimde gezdirdi.

Zeyd iç çekti. "Çok güzelsin be koca yanaklım." Dedi bu kez de.

Bana ilk zamanlarımızdaki gibi hitap etmesiyle istemsizce gülümsedim. Nasıl oluyor da az önceki edepsiz konuşmamızdan sonra hemen normale dönüp, masum masum konuşabiliyorduk aklım almıyordu.

"Biliyorum," Dedim saçlarımı arkaya atıp. "Hiç mütevazilik yapamayacağım. Sana nasıl baktığımı sorguluyorsun değil mi? Bu kadar güzel bir kız kör mü benimle evleniyor falan diye?" Hep Zeyd mi ego kasacaktı?

Şaka şaka, Zeyd'in yakışıklılığıyla tam uyumluyduk. Her şeyimiz saçma bir zıtlık ama yine de uyum içindeydi. Onu en başından beri yakışıklı buluyordum ki öyleydi zaten, bunun tartışması bile yapılamazdı.

Zeyd göz devirdi. "Düş önüme lan." Dedi ters ters. "Ben senin bu egonu gece alacağım ama önce karım olman gerekli."

Bu gece bende senin egonu alacağım reis ama önce kocam olman gerekli.

"Olayım, çok yalvarıp ağladın." Dedim dalga geçerek ve koluna girdim. "Olalım bakalım karı-koca."

"Bir de bunu deneyelim." Dedi Zeyd de umursamazca ve kapıyı açtı. İkimiz de beraber odadan çıkıp boş koridorda ilerlemeye başladık. Bakışlarım köşedeki büyük aynadaki yansımayı görünce durakladım.

"Bir dakika!" Dedim merdivenlerin başında duraklayıp Zeyd'e baktım. Zeyd de kaşlarını çattı. "Noldu lan?" Dedi gözlerime bakarken. "Yürüsene kızım. Evleneceğiz."

"Zeyd biz ciddi ciddi evleniyoruz!" Dedim gözlerimi irice açarak. "Bir dakika bana her şey şaka gibi geliyordu!"

"Ruh hastasısın da ondan!" Diyerek bana direkt karşılık verdi.

"Biz dün gece ayrılmak üzereydik!" Dedim ona karşılık. "Ayrıca," gözlerimi kıstım. "Ben Mavili'ydim oğlum, nasıl aşık olup evlenebiliyorum?"

"Hay Allah'ım!" Dedi Zeyd. "Gerizekalı sevgilim benim, aptal sevgilim benim! Biraz geç kalmadın mı bunu anlamak için?!" Durakladı ve kaşlarını çattı. "Şu an itibariyle eğer evlenmekten falan vazgeçersen seni kendime kelepçelerim, başına silah dayar yine evet dedirtirim."

"Her şey şaka gibi ya." Diye homurdandım. "Ben beyaz giyinmişim."

Zeyd kahkaha attı ve dudaklarını yanağıma bastırdı. "Bazı şeyleri son dakikaya kadar umursamayıp son dakikada işin gerçekliği kavradığında o kadar güzel salaklaşıyorsun ki."

İç çektim. "Zeyd ben çok heyecanlandım." Dedim. Zeyd yine kahkaha attı. Sinirle kolunu sıktım. "Neye gülüyorsun acaba?!"

"Hiç," dedi Zeyd ve omuz silkip göz kırptı. "Gece anlatırım."

"Sanki gece kırk sekiz saat anasını satayım."diye homurdandım. En sonunda da Zeyd'le beraber merdivenleri inmeye başladık.

Kalbimin bu kadar Deli atması normal miydi?