Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1

69-"Uğultu"

----------

Melih'i salonda resimlere bakarken bulmuştum.Benim geldiğimi fark edince "Çoçukluğuna benzemiyorsun."
Elinden resimi alıp dikkatlice bakmaya başladım.Gerçekten benzemiyordum.Hani çok insan çoçukluğundaki haline benzerdi ya işte ben benzemiyordum.

"Öyle benzemiyorum."

"Ecrin de benzemiyor."

"Ya sen?" dedim merakıma yenik düşerek.

"Benzediğimi söylerler ama ben pek benzetmem."

Konuşmamız nasıl olduysa Melih'in babasına gelmişti.İlk kez babasıyla ilgili bir şeyler anlatmıştı bana.

"Baban sizi çok seviyor olmalıydı."

"Evet severdi,annemin aksine."

"Annen..." deyip kalmıştım.

"Öyle düşünme."dedim sonra kalbime bir şeyler batarken.

Bir şeyler söylememe engel olan midemin alt üst olmasıydı.
Aceleyle kendimi lavaboya attıp kapıyı kilitlemiştim.

-------------

"Neyin var senin?"

Midem alt üst olmuştu ve nerdeyse ağlayacak durumdaydım.

"Bilmiyorum." dedim bir şey söylemesini beklemeden odaya gelmiştim.Şimdilik tek isteyim uyumaktı.Yatağa kıvrılıp yorganı kafama kadar çekip,gözlerini kapattım.
Odadaki tıkırtılar Melih'in geldiğinin göstericisiydi.
Yorgan başımdan çekilirken gözlerimi açmamıştım.

"Uyumadığını biliyorum,gözlerini açar mısın?" deyince doğrulup yatak başlığına yaslandım.

"Biran kötü oldum işte."

Düşünceli bir hale "Daha önce de böyle oldun mu?"dedi.

Birkaç kez daha böyle olmuştum.
Önemli bir şey olmadığını düşünüp söylememiştim.

Kafamı olum anlamda salayıp gözlerimi tekrar kapattım.

"Sena belki..."

"..."

"Yarın hastaneye gidelim."

"Olmaz."dedim gözlerimi kocaman açarak.

"Neden?"

"Yarın olmaz.Diğer gün gideriz inşaAllah.Yarın sana söylediğim tiyatro gösterisi var klinikte.Onun için erken gitmem gerekiyor."

İtiraz edecek gibi olduğunu görünce "Ne fark eder ha yarın,ha diğer gün." dedim.

"Tamam Sena.Bu seferde bir behane buldun hadi hayırlısı."
"Sen de gel.Dedem geleceğini söylemişti.Onları görsen o kadar hevesliler bir de ailelerinin geleceğini bildikleri için mutlular."

"Gelirim inşaAllah.Tabi bir şartla."

"Bir şartla?"

"Yarın hastaneye gideceğiz."

"Tamam tamam kabul."

-------------

Konferans salonunu tiyatro gösterisi için düzenlemiştik.İlk böyle bir şey yapacaktık.Tedavi görenlerin oynayacağı ve yakınlarının izleyeceği bir gösteri olacaktı.

Şirin ellerini birbirine çırparak "Sena bak gör çok güzel olacak."dedi.

"Çok güzel olacak inşaAllah.Baksana onlarda çok heyecanlı."

"Evet evet çok güzel olacak.Ama daha 2 saat var."

"2 saat ne ki.Çabucak geçecek."

"Hiç sanmıyorum.Bir şeyi beklerken zaman çok yavaş,aksine bir yere geçikince çok hızlı."