Sıcak Kanatlar

XIII*

Tam umudu kesmiştim ki onu tekrar gördüm.

Yolun kenarındaydı. Bu kadar tenha bir yere neden birinin,bir şeyin peşinden koştuğunu merak ettim. Yerdeydi, düşmüş gibiydi. Ellerini birbirine vurdu ve temizledi. Sinirle bir şeyler mırıldandı ve çantasından düşenleri hızla toplamaya başladı.

Ağır adımlarla yanına yaklaşmaya başladım. Birkaç adım kaldığında başını kaldırdı ve bana baktı.

Yeşil gözlerini bana çevirince ilk tepkim kıskanmak oldu. Dolgun dudakları ve çilleriyle oldukça masum görünüyordu. Ve hoş.

Gözlerimi kırpıştırdım ve gülümsemeye çalıştım.

''Yardım ister misin?''diyerek yaklaştım ve elimi uzattım.

Dudaklarının kenarı hafifçe kıvrıldı. Çantasını omzuna asıp uzattığım elimi tuttu.

Tüm gerginliği sanki elinden bana geçmişti.

Gözleri yan sokağa kayarken ''Teşekkür ederim.''dedi ince sesiyle.

Önemli olmadığına dair bir şeyler mırıldandım.

Her ne olursa olsun bir şeyler öğrenmeliydim. Bunu deli gibi istiyordum. Boğazımı temizledim.

''Bir sorun mu var?''dedim kaşlarımı kaldırarak.

''Buradan geçerken koştuğunu gördüm.''dedim yalan söyleyerek.

Bana döndü ve saçlarını kulağının arkasına attı. Olabildiğince ilgili gözükmeye çalıştım.

''Hayır.Ben...''dedi ve saatine baktı.''Bir yere yetişmem gerekiyor.''

Yüzümü buruşturmak istedim. İçimden bir ses tek yalan söyleyenin ben olmadığımı söylüyordu.

Dudağımı ıslattım ve bir konuşma girişiminde daha bulundum.

''Lily.''dedim ve elimi tekrar uzattım.

Sonunda sokağa kaçamak bakışlar atmaktan vazgeçti ve gergin omuzlarını indirdi.

''Camilla. Memnun oldum.''dedi elimi sıkarak.

Elimdeki paketleri göstererek ''Şehir merkezine gidiyorum. Eğer gideceğin yer yolun üstündeyse sana eşlik edebilirim. Çok gergin gözüküyorsun.''dedim kabul etmesini dileyerek.

Bir süre düşünürken sabırsızca cevabını bekledim.

Kısa bir ''Tabii.''den sonra fark ettirmeden nefesimi bıraktım. Gülümseyerek yürümeye başladığında adımlarına ayak uydurdum.

Saçları güneşte o kadar çok parlıyordu ki turuncu ışık yayıyor gibiydi. Kesinlikle sıradan bir görüntüsü yoktu.

''Buralarda mı oturuyorsun?''dedim sessizliği bozmak için.

Hala kaşlarını çatmış etrafına bakıyordu. İlgisini çekmek için sürekli konuşmaya karar verdim.

Başını evet anlamında salladı.

''Hayır ama çok da uzak değil.''dedi.

Gülümsedim.

"Benim de."dedim, otomatikmn.

Belki bir şekilde arkadaş resmi çizip merak ettiğim şeyi öğrenebilirdim.

''Öyle mi?''dedi kaşlarını kaldırıp. ''Belki aynı lisedeyizdir.''

''Hayır. Seni fark ederdim.''''dedim gülümseyerek. ''Bu saçlarla ilgi çekmemen imkansız.''

Başını öne eğdi ve elini beline kadar uzanan saçlarına götürdü. Yüzündeki ifadeyi yakaladım.