Eudox | Boek 1 | De Ontwaking

11 | Familie

Nevelin keek toe hoe het kleine meisje de rest van haar eten opat. Zona had Daphne die nacht stilletjes een van zijn knuffels gegeven, een beertje niet groter dan zijn hand. Even later was ze voor het eerst in een erg lange tijd in een heerlijke slaap gevallen, met de rustgevende woorden van Nevelin dat ze hier mocht blijven voor hoe lang het ook nodig was...

... "Later kwam ik erachter dat Zona's vader ook bij het elite team heeft gezeten, maar om was gekomen tijdens de missie samen met de vorige koningin en de rest van het team".

Niko keek haar verbaasd aan. "Zona's vader was bij de expeditie van koningin Mirea?".

Daphne knikte. "Ze hebben niet eens zijn lichaam kunnen begraven. De koning heeft ze laten begraven voordat ze het lichaam nog konden zien".

Ze gooiden het laatste beetje rotzooi buiten weg en liepen uitgeput weer naar binnen.

De bar was nu weer helemaal opgeruimd, ondanks de gaten in de vloer.

De twee gingen aan een tafel zitten en genoten van hun biertjes. "Dat is nog een reden waarom ik een krijger wil worden", zei Daphne toen.

Niko keek haar even stilletjes aan. "Je ziet het nog steeds voor je, of niet?", vroeg hij. Ze knikte voor zich uit starend. "Elke nacht".

Het bleef een tijdje stil, totdat hij de stilte verbrak.

"Morgen is de nacht van de vijf mannen op een rij", merkte hij toen op.

Daphne keek hem verbaasd aan. "Echt? Wow. Ik was zo druk bezig met de examens dat ik het helemaal vergeten was".

"Nerveus?".

Ze knikte toegefelijk. "Heel erg".

"Geen zorgen. Na wat ik vandaag heb gezien, kunnen ze je net zo goed die elite titel nu al geven", zei hij toemoedigend, waarna ze hem dankbaar aankeek en ze voor de rest van de dag genoten van elkaar's gezeldschap.

~*~*~*~

Demosthenis ~ hoofdstad van het feeënrijk.

Demosthenis is een grote stad met vele historische gebouwen, omringd door modernere huizen en winkels. Om het hele gebied heen was een muur gebouwd met maar één doorgang en iets verder van de stad stond het kasteel gebouwd. Tussen de stad en het kasteel in zat een bos vol met prachtige, wonderbaarlijke dieren en het kasteel was omringd door nog een muur.

Op het hof was het zoals altijd weer lekker druk. Er reden karren in en uit de poorten, overal waren heren en vrouwen te vinden in hun prijzige kledij en de bedienden zweetten zich rot door alle karweitjes die ze moesten uitvoeren in ruil voor de bescherming van de koning.

De krijgers stonden zoals normaal niet allemaal op hun juiste poste, sinds er nooit wat gebeurde op het hof, en zaten bij elkaar te kletsen over als en nog wat. Ergens in de linkervleugel van het kasteel, op het grote terras, zaten princes Hyacintha en haar persoonlijke lijfwacht én trainer John te sparren.

De princes had haar blonde lokken in een rommelige staart gedaan. Ze had een buik topje aan met daaronder een trainingsbroek, trainingsschoenen en leren handschoenen. De grote, blondharige man voor haar had een hemd, een broek en schoenen aan.