Grabe, ang patient ng lalakeng ‘to. Siguro naka 2 hours na kaming paikot-ikot sa mga equations pero.. haay, ako na talaga maswerte. Kaya nga hindi din ako mashadung makaconcentrate e, pano naman. Napaptitig ako sa kanya e.Bakit kasi ang wafu niya?
‘143=548’
“Ha? Bakit naman naging ganyan, e kanina andmaing variables tsaka square pie chever”
“Eh basta, sagutin mo na lang.” sabi niya ng.. nakatingin sakin? Wala lang, medyo iba kasi tingin niya. Tingin kung tingin e. Taz nakasmile pa, wagas a.
Matagal-tagal ako nag-isip.. “Di ko talaga magets”
“O eto.”
‘170v3y0u’
“170 tapos v tapos 3y tapos 0u? Ha? Angulo naman. Halo halo na ung variables tsaka numbers. Taz walang equals?”
“Aish. Hindi mo talaga magets?”
“Sorry na kasi kung hindi ako matalino”
“O siya, pumikit ka para makapagisip ka pa”
Pumikit ako and.. I felt..
His lips touched mine.
Agad naman akong napaopen ng mata at lumayo. Tapos siya nakasmile lang..
“Hindi mo pa rin gets? Ulitin ko?”
“A-ano.. Tara kain na tayo, gets ko na”
Ewan. Parang nashock ako na.. kinikilig? Naman kasi e. :””””””””> Tapos ngayon ko lang nagets ung equation. Kelan pa siya natuto ng ganun ha?
“Talaga? Baka gusto mong..”
“Naman nerd e. Baliw ka!” sabi ko sabay palo sa braso niya “Kain na tayo, pede?”
“Sige.” Sabi niya tapos nakatingin lang siya sa.. kwalan? Nakangiti. Ayy, natuluyan na nga ata. Nabaliw na.
Parehas kami. :)) Dejoke.
Lumabas kami, wala nang pagkain sa bahay e. Umuwi na din siya pagkatapos, mag-gagabi na e.
Pagkauwe ko, agad akong tumakbo sa kwarto ko. Humiga sa kama at tinakpan ng unan ang fez ko. At doon ko na binuhos ung kilig ko.
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! SHEMAY SHEMAY SHEMAY! “
Oo, kanina pa ako nagpipigil ng kilig. Grabe kasi pinag-gagawa niya. Sobrang sweet niya. Taz patient pa, taz gwapo pa, taz matalino pa, Edi siya na! Ako na din! Hihi.
*RING RINGGG* Laos na cp tumutunog. =))
(Cheyz calling)
“Hello?”
(Ayy, pede po bang makausap si Maycee?)
“Si Maycee ‘to”
(Oh? Sure ka? Bakit ganyan boses mo?)
“Grabe, ang sarap mainlove..”
(Ahh.. kaya pala. grabe ha, antagal nating wlang commu)
“Sorry na, dami kasing nangyayare”
(Haay, cge na. Go na. Kwento!)
“Alam mo ung feeling na.. ang saya-saya mo tuwing kasama mo siya.. Tapos nakikita mo din sa mga mata niya na masaya in siya..
Para ngang biglang gumanda paligid ko e, ewan. Ang sarap. Ang saya. Tapos..
Ayun, nagkwentuhan lang kami ni Cheyz hanggang maubusan siya ng load, haha. Grabe, Namiss ko din ‘yong babaitang yon a. Pero.. bakit kaya siya napatawag? Ala, hindi ko man lang natanong.
Next Day~
Hmm.. bakit kaya antagal ni nerd ngayon? Sabi niya kasi susunduin niya ako ng 5:30. E most of the time naman, maaga yun.
*Ya received a text message*
Haha, ang cool ng message tome ko noh? Dejoke.
Nagtext si nerd! :”””””””””””””””””>
(Hey, hindi na kita masusundo, sorry. Bawi na lang po ako. Love you)
Shemay naman e. Diba dapat malulungkot ako kasi hindi niya ako susunduin. Pero naman e! Bakit may Love you pa? Ha? XD
Matawagan na nga lang si bespren.. pero wlang nasagot e, please leave a message na lang daw sabi ni cellphone..
“Oy davido! Bat hindi mo na ako sinusundo ha? Galit na ako! Dejoke. Cge, maglalakad na ako magisa.. kung saan madaming sira-ulo dito saamin.. kung saan.. Ay, andito ka na?”
Bigla kasing may tumigil na motor. Sino pa ba? Si bespren.
“Blis natin ha?”
“Mahal kasi kita”
“Kaya mahal din kita e!” sabi ko sabay sakay. Sinuot ko na ung helmet at kumapit sa kanya.
Agad naman ako napalingon ng.. Teka? Camera ba yun? Sino yung babaeng yun at bakit niya kami kinukuhanan?
Hindi ko naman masyadong nakita yung babae kasi nakashades at hat siya.
“Oy bespren, tayo ba kinukuhan non? Bakit kaya noh? Sino yun?”
Hindi siya sumagot at sa halip ay pinaandar niya na ung motor niya..
“Eto na ba ung sinasabi niya? Patay..”
“Ha? Ano sabi mo bespren?” Di ko kasi mashadung marinig kasi umaandar nga kami..
“W-wala..”
Chapter 24: Mr. Tutor <3
Start from the beginning
