Liefde in oorlog

13.

Wills ogen worden groot. 'Hij zegt wat?' Bruut draait hij zich om en stapt terug naar binnen. Mij achterlatend. Met een zucht draai ik me om. Waar moet ik naartoe? Ik wil nog niet naar huis, maar naar waar kan ik anders? Ik beslis nog even rond te lopen. Ik wil weg van hier.

Vanuit Wills perspectief

Woedend stap ik de villa terug binnen. Wie denkt hij dat hij is? Ik heb hem dat in vertrouwen gezegd! Ik stap een verbaasde Ariana voorbij en ga de kamer binnen waar Louis is. 'Hoe durf je!' Schreeuw ik. Louis kijkt glimlachend op van z'n boek. Ik heb zin om die belachelijke grijns van z'n gezicht te slaan. 'Wel?' Roep ik nog is. 'Ik probeer je te helpen.' Verbaast kijk ik hem aan. Helpen? Dat is wel het laatste dat ik verwacht had. 'Hoe dan?' Vraag ik nu iets rustiger. 'Julliet moet weten dat jij haar leuk vindt, zodat ze kan beseffen dat ze jou ook leuk vindt en ze die Dan kan vergeten. Want terugkomen doet hij toch niet.' Verbaast staar ik hem aan. 'Louis, dat is belachelijk! Ik wil niet dat Julliet me leuk vindt! Nou, dat wil ik wel maar niet door jou.' Zeg ik. Louis steekt z'n handen in z'n zakken. 'Wel, bedank me maar later.' Zegt hij grijnzend. 'Ik moet haar gaan zoeken.' Zeg ik terwijl ik me omdraai. 'Inderdaad Will, zo moet het, ga je meisje maar halen.'

Vanuit Julliets perspectief

Ik wandel richting... Ik weet niet naar waar ik op weg ben. Verschillende mensen kijken me vreemd aan. Ik zie er waarschijnlijk niet uit. Een donderslag klinkt boven me. Ik kijk naar de lucht en zie donkere wolken. Een bliksem verlicht de hemel. Tegelijkertijd begint het te regenen. Ik zucht, ook dat nog. Verschillende mensen zoeken dekking. Ik stap gewoon door. Misschien helpt de regen wel om me alles te doen vergeten. Na een minuut wandelen ben ik drijfnat. M'n haar en kleren plakken aan m'n lichaam. Een auto stopt remmend naast me. Ik negeer het en stap gewoon door. 'Julliet! Stap in!' Roept de bestuurder terwijl hij de auto stapvoets met me mee laat rijden. Ik kijk om en zie Will zitten.
Z'n fel blauwe ogen hypnotiseren me. Ik glimlach als ik hem zie zitten. Hij lacht niet en stapt uit. 'Julliet kom nu in de auto zitten.' Zegt hij terwijl hij voor me komt staan. Ik schudt m'n hoofd. 'Nee Will.' Zeg ik vastberaden. 'Alsjeblieft Julliet.' Smeekt hij me bijna. 'Je bent drijfnat.' Zegt hij terwijl hij me bekijkt. 'Dus? Ik moet even nadenken.' Zeg ik. 'Dat kan je ook in mijn auto.' Zegt hij terwijl hij z'n handen hopeloos laat vallen. 'Vind je me leuk?' Vraag ik zacht. Hij kijkt me even aan. 'Vind je me leuk Will?' Zeg ik wat harder. Hij is nu ook drijfnat. 'Ja, Julliet, ik vind je leuk.' Fluistert hij terwijl hij m'n hand vastpakt. Alles duizelt. Ik voel de regen niet meer. 'Wa-at?' Stotter ik. Ik had gedacht dat het een grap van Louis was, dat het helemaal niet waar was. Maar nu zegt Will het zelf. Ik trek m'n hand los uit zijn hand. Hij kijkt gepijnigd en zegt: 'Julliet, alsjeblieft, ik wil niet dat het iets tussen ons verandert. We kunnen gewoon vrienden blijven. Meer hoeft niet.' 'Meer hoeft niet?! Ik wil niet eens meer vrienden met je zijn! Ik ben een getrouwde vrouw! Je mag me niet eens zo bekijken!' Schreeuw ik. Ik zie dat hij gekwetst is. 'Julliet...' Fluistert hij. Ik draai me om, maar Will pakt m'n hand vast. 'Julliet kom op nou.' Zegt hij verdrietig. 'Waarom Will? Waarom mij? Je hebt zoveel meisjes die je kan krijgen. Waarom dan een getrouwde vrouw?' Zeg ik zacht. Hij laat m'n hand met een zucht terug los. Ik draai me terug om en stap naar huis.

1000 reads!! Dit boek heeft gewoon 1dznd reads!! Allemaal dankzij jullie! Echt waar bedankt!
Laat me écht gewoon weten wat je van het boek vindt en mss ook welke ships er moeten komen...
Stem, reageer en deel!!
Make my dayy!
Kenna ❤️