AYLA

Hoofdstuk 18-'Nooit!',riep ik.

Maar toen ging de bel, dus deed ik open...

{Ayla}
Ik deed de deur open en kon mijn ogen niet geloven. Max. Hé wacht eens even hoe weet hij dat ik hier woon?

'Hoe weet jij dat ik hier woon?', zei ik een beetje boos.
'Goeie morgen, dat is een goeie vraag. Zarah heeft het adres gegeven', zei hij.
Zarah wat heb ik jou ooit iets gedaan, dat je Max het adres van mijn huis heb gegeven?
'Maar wat doe je hier?', zei ik bot.
'Eh...ik zag een ketting op school liggen, ik vroeg wat mensen of ze wisten van wie het was. Een meisje met donker rood haar zei dat het jouw ketting was',zei hij. Max pakte een ketting uit zijn jaszak. Wacht eens, dat was de ketting die ik zocht.
'Eh, dankje',zei ik. Hij gaf mij de ketting. Hij glimlachte.
'Ayla, wie is er bij de deur?',vroeg Anaya, mijn zus.

Ik wou wat tegen haar zeggen, maar Max kwam zomaar MIJN huis binnen! Hij liep naar de woonkamer, ik liep achter hem aan. Mijn zus stond op. 'Ik was mijn ketting kwijt, maar Max vond hem op school',zei ik. 'Ik denk dat het beter is dat hij nu weg gaat, want ik heb mijn ketting al',zei ik.

'Ooh oké, bedankt voor het terug brengen van de ketting. Maz toch?',zei mij zus.
Hij lachte, ik wil hem zo graag eraf slaan!
'Nee het is Max', zei hij.
'Ooh sorry, Max',zei ze.
'Sorry dames, maar ik denk dat ik nu moet gaan. Ik heb een afspraak',zei hij.
Ik hoorde de deurbel, ik liep weer in deze ochtend naar de deur.

Ik zei:'Aslam u aleikum'.
'Walekum assalam',zei mijn vader. Wacht wat! Vader?
'Waar is hij?', zei hij
'Wie?'vroeg ik verbaast.
'Die ene Max of Ali?',zei hij.
'Geen idee waar Ali is, maar Max is in de woonkamer', zei ik.
Hij duwde me weg, ik zag net hoe hij de woonkamer in liep. Ik rende achter hem aan.
Max zag hem, en hij zag Max. Ze keken elkaar kwaad aan. Kennen ze elkaar?

Ik vroeg:'Vader, wat is er?'.
'Niks en hou je mond!', zei hij. Ik kan hier zo niet tegen! En hij weet dat ik niet er tegen kan als hij zo vaag is!
Ik kon mij woede niet in houden. Wat ik ook probeerde.
'Ik hou me mond niet! Ik ga niet doen wat u zegt!',zei ik kwaad.
'Weet u nog dat ik dat zei! U krijg niet wat u wilt!',zei ik.
Hij draaide keek mij aan. 'Dat gaat je toch niet lukken!',zei hij nog steeds lachend.
Ik liep naar hem toe. 'Haha, zeker in uw dromen',zei ik.

Oops, dat had beter niet kunnen zeggen. Zijn grote hand belandde op mijn wang. 'Is dat alles wat u kan?',vroeg ik onschuldig. Zijn hoofd werd roder en roder. Hij liep stampvoetend naar de keuken. Ik hoorde wat gerommel van lades dat open en dicht ging. Ik zag hem terug komen met een groot scherp mes. Ik schrok, maar liet het niet zien. Hij kwam mijn kant toe gelopen.

'Vader wat doet u nou?!',riep Anaya boos.
'Wat doet hij nou? Zie je nou niet! Hij is gestoord!',riep ik.
'Spijt om wat je net zei?',vroeg de lelijke man, of te wel mijn vader.
'Nooit!',riep ik.
Zonder nog na te denken om wat ik net zei, heeft mijn vader de mes al in mijn buik gestoken.
'Ayla!'riep mijn zus.
'U zal nooit winnen, zelf niet na mijn dood!',zei ik moeilijk tegen mijn vader. Voor ik de reactie van mijn vader kon zien, werd alles zwart voor mij ogen...

Wie haat de vader van Ayla ook? Ik wel hoor! Sorry voor het korte hoofdstuk. Als je het afvraagt waar is hoofdstuk 17? Nou dat hoofdstuk, heb ik al gepubliceerd. Hoofdstuk 17 staat voor de hoofdstuk 'Tagg Time'. Mijn wattpad doet een beetje raar.  Daarom staat het daar, ik veel geprobeerd, maag het lust me niet. Sorry voor het ongemak. Ik hoop wel dat jullie hebben genoten. Sorry, als er fouten in zaten. Dan zie ik jullie in het volgende hoofdstuk. Tot ziens!