From You Another No! DoKai [MiniFic] (√)

6. Episode: "Fire"

6. Bölüm: “Yangın”

※※※

Jongin sabah uyandığında hâlâ kendini yorgun hissediyordu. Bu çatı katı onun için fazla kasvetliydi. Jongin ferah odaları seviyordu. Aniden kapı açıldığında irkildi. Yine o kısa boylu adam ona sinirlice bakıyordu.

"Uyandın demek," deyip Jongin'e dik dik baktı. "Şimdi işe gidiyorum. Akşam eve geldiğimde sorgun başlayacak ve sakın pencereden bile olsa dışarı bakma!" deyip uyardı. Jongin yavaşça başını salladı.

"Sana kahvaltı falan yok. Aç kalacaksın. Şimdi gidiyorum." deyip odadan çıkıp kapıyı Jongin'in üzerine kilitledi. Jongin yayları çıkmış yatakta öylece uzandı. Çok korkuyordu. Az sonra karnından sesler geldiğinde elini karnına bastırdı. Şimdiden çok acıkmıştı. Kahvaltısız nasıl akşama kadar dayanacaktı ki? Oflayıp uzandığı yerden doğruldu. Elleri hâlâ kelepçeliydi. Neden hâlâ ona kelepçe takmakta bu kadar ısrarcıydı? Zaten bu kilitli odadan kaçamazdı ki, ona rağmen ona işkence çektiriyordu. Jongin masumdu. Neden bunu göremeyecek kadar kör olmuştu?

Jongin odada biraz dolandı. Bir sürü eski eşya vardı. Hepsi kolilerde duruyordu. Jongin zar zor açtığı koliden antika eşyalar buldu. Hepsi ilginçti. Başka bir koliden ise birkaç tane fotoğraf buldu. Hepsinin rengi solmuştu. Fotoğrafta küçük bir çocuk vardı. Galiba bu çocuk Bay Do idi. Ona benziyordu. Küçükken çok tatlıymış. Jongin gerçekten Bay Do'dan hoşlanmıştı. O çok havalıydı ama ona çok kötü davranıyordu. Sıkıldığı için tekrar yatağa uzandı. Bu oda cidden çok pisti. Jongin tozdan nefret ederdi.

Çok acıkmıştı. Dün yediği kuru ekmek onu doyurmamıştı ki, peki şimdi ne yapacaktı? Belki uyursa unutabilirdi. Ama uyuyamıyordu bir türlü, canı feci sıkılıyordu. Pencereden içeriye süzülen güneş ışığını farkettiğinde cama yaklaştı. Biraz dışarıyı seyretse sorun olmazdı. Dışarıya göz attığında çiçeklenmiş ağaçları gördü. Bahar gelmişti. Her yer çiçeklenmişti.

Jongin bu yaşadıklarına sebebiyet veren ağabeyini düşündü. Acaba şu an onun yokluğunda ne yapıyordu? Umarım onu unutmuştur. Her ne kadar burada olmaktan korksa da Jongin kendini burada güvenli hissediyordu.

O öyle sanıyordu.

Jongin izlenildiğinin farkında değildi.

※※※

"Bay Kim, kardeşiniz şu an o polisin evinin penceresinden dışarıyı izliyor." Bir adam sabahtan beri Do Kyungsoo'nun evini ablukaya almıştı.

"Dediğim gibi o evi yok edin." dedi Kim Jung Woo. Evin içinde üvey bile olsa kardeşi vardı.

"Emredersiniz, Bay Kim." Adam telefonu kapatıp planı uygulamak için adamları aradı.

Bugün bu iş sonsuza dek bitecekti.

※※※

Jongin artık sıkıntıdan patlayacaktı. Kaç saattir pencerenin önündeydi. Az sonra dışarıda hareketlenmeler farketti. Ne oluyordu?

Büyük siyah bir minibüsün içinden elinde bidonlarla adamlar çıktı. Hepsi teker teker Bay Do'nun evine bir şey dökmeye başladılar. Jongin merakla etrafa bakmaya devam etti. Adamlardan biri çakmağı ateş ettiğinde ahşap ev birden ateş almaya başladı. Adamlar yanan evin fotoğrafını çekip hızla arabaya binip yanan evden uzaklaştılar. Jongin endişeyle çığlık attı.

"İmdat! Yardım edin!" deyip bağırdı. Kelepçeli elleriyle pencereyi açmak istedi ama cam açılmıyordu. Cama vurup yardım istediğinde kimse onu duymuyordu. Kelepçeli elleri onu çok zorluyordu. Odasına giren dumanla korkuyla etrafına baktı. Nasıl kurtulacaktı?

Odanın içinde dolanıp kaçacak yer aradı ama yoktu. Kapının koluna dokunduğunda refleksle elini çekti. Kapının kolu sımsıcak olmuştu. Korkuyla geriye doğru kaçmaya başladı.

"BAY DO YARDIM EDİN! BAY DO KURTARIN BENİ!" diye bağırdı Jongin. Dumanlar yüzünden öksürük krizine girmişti.

※※※

"Soo tüm dosyalar arşivlendi. Mesai bitiminde arşiv raporlarını imzala." dedi Kris. Soo yorgunlukla başını salladı. O sırada cep telefonu çaldı. Telefonunu açtığında tiz bir kadın çığlığı duydu.

"Soo oğlum çabuk evine gel. Evin yanıyor. Çabuk gel Soo evinde yangın çıkmış!" diye bağırdı. Bu kadın Kyungsoo'nun mahalleden komşusuydu. Kyungsoo şaşkınlıkla gözlerini kocaman açtı.

"N-nasıl?!" deyip endişeyle ayağa kalktı. Jongin?

Kyungsoo korkuyla koşmaya başladı.

"Soo ne oldu?" diye bağırdı arkasından Kris. Kyungsoo şu an kimseyi duymuyordu. Koşarak karakoldan çıkıp arabasına atladı. Hızla arabasını çalıştırıp sürdüğünde aklına tek isim gelmişti.

Jongin.

Kyungsoo arabasını boş anayolda hızla sürerken dua ediyordu. On dakika sonra mahallenin girişinde alev topuna dönmüş evini gördü. Arabasından inip kalabalığa koştu.

"NE OLDU BURADA?!" diye bağırdığında komşular bilmediklerini belli eden mırıltılar çıkardı.

"İtfaiye, itfaiyeyi çağırdınız mı?!" dedi bağırarak.

"Çağırdık oğlum ama gelmedi hâlâ," dedi komşulardan biri. Kyungsoo yanan evine baktı.

"BAY DO, BAY DO! KURTARIN BENİ!"

Yanan evden yükselen çığlıklarla Kyungsoo donakaldı. Tüm suç onundu. Onu o şekilde yalnız bırakmamalıydı.

"BAY DO, BAY DO YARDIM EDİN!" Tekrar Jongin'in çığlığını duydu. Yutkunup yanında duran adamın elinde tuttuğu bir kova suyu alıp başından aşağı döktü. Silkinip yanan eve doğru koştu. Evi tamamen yanmıştı. Merdivenleri çıktığında alevlerden başka hiçbir şey görünmüyordu.

"JONGİN! SES VER!" deyip bağırdığında öksürdu. Her tarafını alevler sarmıştı.

"Bay Do, buradayım. Kurtarın beni ne olur!" Kyungsoo sese doğru ilerleyip çatı katına ulaştı. Anahtarları cebinden çıkarıp kapıya takacakken elini kapı kulpuna alltığında tıslayarak geri çekti. Kapı kulpu metal olduğu için sıcaktı.

"Siktir!" deyip geri çekildi.

"Bay Do kurtarın beni!" Jongin'in ağlamasını duyduğunda kapıya tekme attı. Kapı aniden kırıldığında alevlerin tam ortasında duran Jongin'i farketti.

"B-Bay D-D-Do ö-ölmek is-istemiyorum." dedi Jongin hıçkırıklı ağlamalarının arasından.

"Kurtaracağım." deyip ellerini uzattı. "Haydi, uzak bana ellerini," dediğinde Jongin ona kelepçeli ellerini uzattı. Uzanamıyordu.

"U-uzak, olmuyor." dedi Jongin. O sırada odaya alevle sarmalanmış odun parçaları düştüğünde Jongin çığlık attı.

"Bay Do gidin! Gidin kurtulamazsınız! Koşun!" diye bağırdı Jongin. Kyungsoo başını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır! Kurtaracağım seni." deyip biraz daha uzanıp Jongin'in kollarını tutup kendine çekti. Jongin Kyungsoo'nun göğsüne yapıştığında aceleyle merdivenleri inmeye başladılar. En sonunda zorlukla dışarı çıktıklarında itfaiye daha yeni gelmişti. Jongin nefes alamaz hâle geldiğinde ambulans gelmişti.

Kyungsoo kördü. Gözünün önünde duran masumiyetin farkında olamayacak kadar kördü.

※※※

BÖLÜM SONU.

Bol ekşınlı bölümdü asdfghjkl. Umarım beğenmişsinizdir. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

SEVİLİYORSUNUZ. ∞