O gün ki dersler dışında onu hiç görmemiştim. Ertesi gün de okula gelmemişti. Bu gün de günlerden çarşambaydı.
Köşeyi dönerken çarptığım kişiye kafamı kaldırmadan 'pardon' dedim. Tam gidecekken kolumdan tuttu.
Kafamı kaldırıp baktım ona. Geçen gün bana Aleyna'nın olduğu depoya gitmemi söyleyen kız...
"Ne var?" dedim kolumu kurtarıp.
Sinirli gözüküyordu. "Senin yüzünden!"
Kaşlarımı çattım. "Ne?"
"Senin yüzünden Bora Aleyna'dan ayrıldı!" dedi çok az bağırarak.
Gerçekten ayrılmışlar mıydı?
İi olmş! Gbrsn pslklr...
Ne kadar şaşırsam da belli etmedim. Beren Saat eski öğrencilerimdendir...
"Kızım sana su diye çamaşır suyu mu içirdiler? Benimle ne alakası var?" dedim.
Kolumu sıktı tekrardan. Ya sabır ya!
"O yüzden mi Aleyna spor salonuna kendini kilitledi? Ve senin gelmeni söylüyor?" dedi tıslayarak.
Kolumu tekrar kurtardım ve saçlarını ucundan sadece tuttum.
"Lan sen kime atar yapıyorsun? Yarım saattir bir el kol hareketleri, bir artistlenmeler falan? Bana bak bu saçı elime doladığım gibi yere pas pas yaparım seni!" diye bağırdım.
Dibimizden geçen çocuklar bize dönüp baktılar. Kafamla gitmelerini işaret edince gittiler. Tekrar kıza döndüm.
"Uslu dur!" dedim ve dakikalar öncesinde çıktığım merdivenleri geri inmeye koyuldum.
Sağ tarafımdan merdivenleri çıkan Yiğit'i görünce ön gözden anahtarı çıkardım ve çantamı eline tutuşturdum. Neye uğradığını şaşıran Yiğit de arkamdan baktı.
Zemin kata geldiğimde spor salonunun kapısının önünde 9-10 kişilik bir kalabalık olduğunu gördüm.
"Neyi bekliyorsunuz? İçerde sadaka mı veriyorlar?!" diye bağırınca herkes bana döndü. 2 kişi de hemen oradan uzaklaştı.
"Hadi! Gidin sınıfınıza!" diye bağırdım.
Herkes teker teker merdivenleri çıkmaya başladı. Sona kalan alt sınıftaki çocuk da yanıma geldi.
"Başkan hayırdır? Bir mesela varsa beraber halledelim."
Omzuna vurdum. "Sağol. Sen yukarı merdivenin başına çık. Hiç kimsenin aşağı inmesine izin verme!" dedim.
Kafasını salladı ve merdivenlerden yukarı çıktı.
Elimdeki anahtarla kitli olan spor salonunun kapısını açtım. İçeri girip geri kapattım.
Aleyna duvarın dibinde oturmuş, dizlerini kendine çekmiş, kafasını koymuş,hıçkırarak ağlıyordu.
Bir kaç adım uzağında durdum.
"Beni çağırmışsın. Geldim işte." dedim ellerimi iki yana açıp.
Kafasını kaldırdı. Kıpkırmızı gözleriyle bana baktı. Birkaç saniye sonra konuşmaya başladı.
"Ben onu herşeyden çok sevmiştim. Neden aldın onu benden?" dedi acı çeker bir sesle.
"Ben bir şey yapmadım." dedim donuk suratımla. Burnunu çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tüylü Şeftali
Teen Fiction•••• "Her şeyi öğrendim. Belli ki eski sevgiliden daha fazlası. Hala onu mu seviyorsun?" "Bora yapma..." dedim yalvarır gibi bir sesle. "Öyle, değil mi?.." Elimin altındaki elini çekti hemen. Boşluğa düşmüş gibi, elime bakakaldım. "Ben neyim peki...
