PAPATYA

''Geç Olsun da Güç Olmasın''

Kafama sıkacaktım fakat neden böyle bir şeyi Gamze'nin gözleri önünde yapıyordum? Kendime küfürler savurdum içimden. Ben silahı Gamze'nin karşısında çıkartıp kafama tutmuştum..Gamze'nin karşısında bunu yapacak kadar gözüm dönmüştü...En önemlisi de Gamze'nin silahlardan çok korktuğunu biliyordum fakat silahım kafasına dayalıydı..Hiç tereddüt etmeden yapmıştı bunu..

  Gözlerim Gamze'nin kıpkırmızı gözlerine kenetlenmişti..Gamze'nin gözlerinde o gece yaşadığı acıyı,korkuyu görüyordum adeta.Buket öldüğündeki hüznü görüyordum..Gözleri kelimelerimi içime gömüyordu.Elimi yumuşatmamla Gamze'de yumuşattı elini ve elimi indirmeme izin verdi.Yavaşça indirirken elime bir tekme yemem bir olmuştu.

-----------------------------CENKER------------------

Emre Ulaş'ın üstüne doğru yürüdükçe Ulaş geriliyordu.Ulaş'ın yaşadığı acıyı bende yaşıyordum.Buket benimde kardeşim gibiydi..Ve ben Buket'i öldürenleri bulamadığımdan kuduruyordum.Ulaş maf oldukça bende maf oluyordum.Buket'i öldürenlere bir şekilde ulaşıyor gibi oluyorduk fakat tam anlamıyla bilgileri ya da adamları elimize geçiremiyorduk.Tek öğrenebildiğimiz şey adamların Buket'i öldürdükten sonra tüm izleri yok edip başka bir şehire ya da yurtdışına kaçmış olmalarıydı.Daha bundan bile emin değildik.Bu da işimizi zorlaştırıyordu.Emre sağa kaymış sağdan yürüyor,bende sol tarafa kayıp Ulaş'ın sol tarafına doğru yürüyordum.Ulaş şuan yaşadığı durumun etkisiyle bizi fark etmemişti.Gamze'nin Ulaş'a söylediği şeyler..Ulaş bunu hissedebiliyordu.Sadece Ulaş değil ben de hissediyordum ve Emreyle Doğuşunda aynı şekilde olduğuna emindim.Gamze'nin söylediği her kelime benimde kalbimi delmiş gibiydi.Gamze mutlu günlerini ve bizde Gamze'nin bizimle olmasını Ulaş ve Doğuş'a borçluyduk...

 Ulaş'ın gözlerinde Gamze'nin söylediklerinin tepkileri barınıyordu.Bu da işimize yaramıştı ve Ulaş'a daha da yaklaşma fırsatı bulmuştuk.Tam eline tekme atacakkan benim aptal kardeşim silahı kendi kafasına dayamıştı.Ulaş elini çekmeye çalışsa da Gamze izin vermedi.Şuan da silahı düşürmek için eline tekme atmak riskliydi.Refleks olarak yanlışlıkla tetiğe basabilirdi.Bunu yapamazdık.Emreyle silahı almak için zaman ve durum kolluyorduk.Ulaş elini aşağıya indirdiğinde Emre tekme attı ve silah odanın köşesine sürüklendi..Gamze ve Ulaş ağlamaktan bir hal olmuşlardı.Buket Ulaş'ın damar noktasıydı.Ulaş'ı deliye çevirecek tek şey,tek zayıf nokta..

''Gerizekalı Ulaş.Ne yapıyorsun sen? Aptalsın Ulaş aptal'' diyerek sarıldı Gamze Ulaş'a.Ulaş daha da sıkı sardı kollarını Gamzeye.

''Çok özledim prenses.Papatyamı çok özledim.Canım acıyor Gamze'm,yüreğim parçalanıyor,nefes almak haram geliyor''

''Ben de çok özledim Ulaş.Senin papatyan bizimde papatyamızdı,bizimde canımızdı,bizimde parçamızdı.Ama elimizden bir şey gelmiyor,her şeyi yapabiliriz,her şeye bir çare bulabiliriz ama ölüme bulamayız.Eğer az önce kafana sıksaydın..Ölürdüm be Ulaş.Sen kendi kafana sıkıp benim kafama sıkmasaydın çok beklemeden bende kafama sıkar gelirdim yanına.Cenker abimlerde bizsiz yapamaz onlarda gelirdi.Toplu ölüm yaşardık Ulaş'ım.Kendini üzme demeyeceğim sana çünkü üzülmemek elde değil.Ama güçlü olmalısın.Seni seven kişiler hala yaşıyor,biz hala yaşıyoruz.''

''Özür dilerim prenses..Böyle bir görüntüyü senin gözlerinin önünde yapmayı istemezdim.Çok özür dilerim..İyi ki varsın..''

İkiside tüm içlerine gömdükleri acılarını şimdi dışarıya veriyormuşcasına,içlerinden atmak isterlercesine ağlıyordu. Ulaş ağladıkça Gamze ağladıkça benim de içim parçalanıyordu.Buket'i öldürenleri elbet bir yerde yakalayacaktık..Onlara Buket' e yaptıklarının binlercesini yaparak kırılan parçalarımı biraz olsun birleştirebilecektim..Ne yapsak Buket geri gelmeyecekti ama o adamlar ne olursa olsun cezalarını bulacaktı.

''Saat iki buçuk olmuş.Şimdi prensesimizin uykuya gitmesi gerekiyor.Eğer gitmezse gözleri şişer.Ben çirkin prenses istemem'' demişti Ulaş Gamzeye buruk bir gülümsemeyle.

''Delisin sen Ulaş.Bu yaptıklarının acısını senden çıkartacağım.Kafaya silah dayamak neymiş göstereceğim..O zaman şimdi prenses uykuya.Prensi onu beğenmezse üzülür..'' dedi ve dudak büzdü.

''Prens prensesini her haliyle beğenir..Korkutma beni bak prenses diyorum kötü kalpli cadı çıkmayasın?''

''Vallahi bilemem.Ben senin bildiğin prenseslerden değilim benden her şey beklenir'' dedi.Ulaş ta''Benim bildiğim tek prenses sensin ama'' diyerek yanıtladı Gamzeyi.''O zaman kork benden Ulaş'ım'' diyerek Ulaş'ı öptü ve daha sonra da bizi..Emre kahkaha atıyordu.Bu kahkahanın altında bir şey vardı haydi hayırlısı..Dememe kalmadı Gamze gözden kaybolur kaybolmaz Ulaş'a yumruk attı.Ulaş acıyla inleyerek gözünü tuttu.

''Emre n'apıyosun lan? Kafan güzel mi?''

''Güzel lan hemde çok güzel'' dedi bir yumruk daha attı.Ulaş yere düşmüştü.Doğuşla biz kılımızı dahi kıpırdatmadan izliyorduk.Çünkü Ulaş daha fazlasını hakediyordu.

''Emre dur abi n'apıyorsun ya! Vurmasana lan''

''Silah çıkartıp kafaya dayamak ne lan? Mal mısın lan sen? Sana ağzına sıçarım demiştim değil mi?''

''De..Demiştin..Siktir..Yapmayacaksın değil mi?''

''Şimdilik yumruk yeter.Daha sonra düşünürüz onu''

Artık hepimiz kahkaha atıyorduk.Ortam yumuşayabilmişti..Şuan Ulaş'ın aklı hala Buketteydi, belli etmemeye çalışıyordu ama bu belliydi.Emre Ulaş'ın üzerinden kalktı ve üzerini silkeledi daha sonra da Ulaş'ı kaldırdı yerden.

''Cidden yapar mısın?''diye sordu Ulaş merakla.

''Hiç kuşkusuz..'' diye yanıtladı Emre.

''Kardeşiimm'' diye kollarını açarak gitti Doğuş Ulaş'ın yanına.Tam sarılacaklarken Doğuşta bir yumruk geçirdi Ulaş'a.

''İçimde kalırdı'' diye kahkaha attı Doğuş.Ulaş yorgunluktan,uykusuzluktan,halsizlikten yine yerle kavuşmuştu.

''Ulaş daha fazlasını hakediyorsun lan..Ama tamam lan yeter vurmayın çocuğa.Önce bi dinlensin daha sonra hallederiz '' dedim ve sırıtarak Ulaş'a yaklaştım.

''Bak Cenker vuracaksan hiç yaklaşma.Kendim kalkabilirim yeminlen'' dedi ve elleriyle kalkmayı denedi fakat tekrar düştü.Gidip elimi uzattım sahte bir korkuyla tuttu,ayağa kaldırdım ve sarıldım.

''Söz veriyorum..Sana söz veriyorum..Bulacağım papatyamıza zarar verenleri.Belki biraz geç olacak ama söz veriyorum'' diye fısıldadım kulağına.

''Geç olsunda güç olmasın be abi'' diyerek kafasını omzuma dayadı..