www.askiariyorum.com

Yeni Ev, Yeni İş, Yeni Hayat

Ela'dan...

Kızlarla ve ailemle geçen keyifli hafta sonunun ardından Pazar gecesi son uçakla İstanbul'a geldik. Buket'i alandan almaya gelen kuzeni Cenk, Çağrının en az 1 ay hastanede kalacağını ardından da psikiyatri kliniğinde tedavisinin süreceğini anlattı. Bunları anlatırken gözleri ile beni yemesinden rahatsız olmuştum.

Buket ve Cenk gittikten sonra biz de Alev'in arabasına binip eve geldik. Alev yolda yarın sabah 11.30 da görüşmede olmamı söylediğinde heyecanlanmıştım. Annem ve Babam benimle olduğu için evime korkusuzca girebildim.

Onlar odalarında dinlenirken ben ılık bir duş alıp kendimi uykunun kollarına teslim ettim. Sanırım iş görüşmesinin, yeni ev ve yeni hayatın heyecanından sabah 6 da ayağa dikildim.

Önce dolabımdan takım elbiselerimi çıkardı. Bir pantolonlu bir de etekli takım içlerinin gömleği ile dolabımın kapısında asılı hangisini seçeceğimi bekliyorlar. Saçımın dalgalı olması en büyük avantajım kuaförde saatler harcamayacaktım. Sade bir makyaj... Çanta hemen onu değiştirmeliyim. Siyah stilettolarımda hazır. "E be salak Ela, özgeçmiş olmadan nereye, ne iş görüşmesine" Diye kendime kızarken hemen salona çalışma köşeme geçtim. Diz üstü bilgisayarımı açıp h özgeçmişimi güncelledim. Önce Alev'in dün verdiği mail adreslerine ilettim. Ardından evde yazıcı bulundurduğum için kendime aferin deyip öz geçmiş çıktımı elime almış okumaya başlamışken, "Hayırdır kızım saat daha 7," diyen annemin sesi ile olduğum yerde sıçradım.

"Günaydın annem. Sanırım heyecandan uyku tutmadı," deyip yanağına en sulusundan bir öpücük kondurdum.

"Ela, öpme şöyle sulu sulu babası kılıklı," dediğinde "Ama ben sulu öpünce hoşuna gidiyor," diyen babamdı.

"Sizin cilveleşmelerinize katlanamayacağım. Lütfen, odanıza gidin küçücük çocuğun psikolojisini bozmayın." Deyip ardından bir kahkaha patlattığımda kafama yediğim terlikle kendime geldim. Annelerin en büyük silahı terlikti değil mi?

***

Kahvaltımızı yapmış, keyif kahvelerimizi içmiş ardından aldığımız ortak kararla pantolonlu takımı giyip iş görüşmesi için hazırlanmıştım.

Alev'in attığı mesajda önce İnsan Kaynaklarından Yasemin Hanım ile mülakat yapacağım eğer geçersem kendisi ve patronlar ile görüşeceğimi yazmıştı. Mesajın sonundaki dil çıkaran ifade olmasa korkardım sanırım...

Okula yeni başlayan çocuklar gibi iş görüşmesine anne ve babamla gittim. Onlar beni arabada bekleyeceklerdi. Şans öpücüğümü ve dualarını alarak Tan Holdingine giriş yaptım.

Güvenlikten ziyaretçi kartımı aldıktan sonra 5. Kata çıktım. Kattaki görevlinin yönlendirmesi ile İnsan Kaynakları Müdürü Yasemin Şahin'in odasının önündeydim. Derin bir nefes alıp kapıyı çaldığımda "Girin," diyen ses oldukça sertti.

"Merhaba ben Ela Özdemir İş görüşmesi için gelmiştim."

"Hoş geldiniz Ela Hanım. Buyurun oturun lütfen."

"Teşekkür ederim," diyerek büyük bir heyecanla Yasemin Hanım'ın gösterdiği yere oturdum.

"Bir 5 dakika müsaade eder misiniz yönetime acil bir rapor yollamam gerekiyor" dediğinde hafif bir tebessümle, "Tabii ki," dedim. Bir şey içer misiniz sorusuna hayır teşekkür ederim diye cevap verdim.

Çantamdan özgeçmişimin olduğu dosyayı çıkardığımda Yasemin Hanım'ın soru dolu bakışları le karşılaştım, "Özgeçmişim," dediğimde gülümseyip, "Ela Hanım, ben raporu hazırlarken biraz kendinizden bahseder misiniz?" Dediğinde. Kısaca kendimi okul ve iş geçmişimi anlattım. Bu arada bilgisayarda işini bitiren Yasemin Hanım, "Ela Hanım, hayırlı olsun umarım Alev Hanım kabul eder ve sizinle çalışırız," dediğinde şok olmuş bir vaziyette kendisine bakıyordum.