Falling for Mr. Wrong (A SharDon Fanfiction)

CHAPTER 20

CORAZON

Ang sakit sa parteng tinamaan sa kanyang mukha ang unang sumalubong sa kanyang pandama pagdilat pa lamang ng mga mata. She groaned before moving her hand over her nose. Mabuti na lang at wala nang dugo doon at tanging band-aid ang kanyang nasalat.

"Corazon! Mabuti naman at nagkamalay ka na!" Ronnie's handsome face came into the view.

Dahan-dahan siyang bumangon at naupo sa gilid ng examination table na naroon sa clinid na pinagdalhan sa kanya. Kumurap siya upang mas maging maayos ang paningin at makita ang mga kasama roon.

Ang mga players niya na sina Raquel at Fiona ay magkatabi. Parehas ang ekspresyon ng mga ito na kinababakasan ng pag-aalala. Si Ronnie ang halos nasa tabi ng kanyang kama. While Donny is at the back. Tahimik lamang na nakamasid gamit ang seryoso at matalim na mga mata.

She doesn't know what ten years have done to him. Malaki ang naging pagbabago kay Donny and she's not just talking about the physical aspect. His aura, his demeanor and the way he talks. He used to be that playful and carefree man. Nakaka-intimidate man ay hindi naman labis tulad nito.

Hindi na ito ang Donny na kilala niya. But then again, does she really know him?

"Coach Corazon, naagapan ko na ang pagdurugo ng ilong mo. Wala namang naging malalang pinsala sa'yo at kailangan lang lapatan ng compress ang mukha mo para maalis ang sakit," ang school nurse nila na bumawi ng kanyang atensiyon.

Marahan siyang tumango. Iniabot sa kanya ang cold compress at iyon ang nilagay niya sa kanyang mukha gaya ng instruction nito bago nagpaalam para bumalik sa puwesto.

"Coach, pasensiya na talaga. Hindi ko naman sinasadyang patamaan ka ng bola," si Fiona. Ito pala ang salarin!

"Hayaan mo na 'yon. Ayos lang ako. Hindi naman ito ang unang beses na natamaan ako ng bola sa mukha, eh," alo niya rito. "Sige na. Magsibalik na kayo sa mga kasama niyo. Ikaw din Raquel. Ikaw muna ang magbantay sa team sandali. Babalik din ako."

Tumango ang mga ito at agad na umalis doon. Leaving her with Donny and Ronnie.

"Kumusta na ang pakiramdam mo? Ayos ka na ba talaga? Pinag-alala mo ako," wika ni Ronnie.

Nahagip ng tingin niya ang pagkilos ni Donny sa likod. Mula sa pagkakapamulsa ng isang kamay sa bulsa ng pantalon ay humalukipkip ito. Sumulyap ito kay Ronnie. His plump lips were frowning and his gaze was very dangerous.

Agad niyang binalik ang paningin kay Ronnie ngunit naiilang din sa ginagawa ni Donny.

"A-Ayos na. Pasensiya na sa abala—"

"Hindi ka naman takot noon sa dugo hindi ba?" usal nitong muli.

"Noon?" Donny's deep baritone echoed in the small clinic.

Tila cue iyon sa puso niya para pumintig ng marahas. Nang sulyapan niya ito ay nakita niya kung paanong mas nagsalubong ang makapal nitong mga kilay.

Humarap si Ronnie sa isa pa nilang kasama. "Ah, opo, Attorney. Magka-klase kami ni Corazon noong Grade Six. Malapit ko siyang kaibigan," magiliw na sagot ni Ronnie dito. Completely oblivious to Donny's hostile expression and harsh tone.

Bakit ba ganito ito makatingin at makapagtanong?

Humulas ang pagkaka-krus ng mga braso ni Donny sa dibdib at mariing napatitig kay Ronnie. "You are that 'Ronnie'?" mas mabalasik na ngayon ang boses ni Donny.

Mahina siyang suminghap nang may mapagtanto. Naikuwento niya ang tungkol kay Ronnie noon dito. But...that was long ago! Huwag nitong sabihin sa kanya na naaalala pa rin nito iyon?