How we met ft 1D en 5sos

H11. Lenora

De volgende ochtend worden we zoals gewoonlijk wakker.

Nou ja ik ben wakker. Ik loop naar buiten en ga op het gras zitten. Ze hebben gewoon weggestuurd... ze hebben me voorgelogen en waarschijnlijk nooit van me gehouden.

Sebastian en bessart ga ik wel missen berat mis ik al veel langer. (Lang verhaal)

Ik zucht en kijk hou de zon langzaam op komt. Na een uur besluit ik terug te gaan en zie ik iedereen zoeken.

"Wat gebeurt hier?" Vraag ik ze. Ze draaien zich allemaal naar me toe en al snel staan we in een groepsknuffel.

"Waar was je" vragen nienke en harry

"Buiten"

"Waarom?"

"Weet ik veel"

En daarna werd ik weer geknuffeld. "Okay wat is hier aan de hand?" Vraag ik ze. Geen enkel normaal persoon doet zo denk ik. In iedere geval in mijn vorige gezin nii.

Dan opeens kloppen mensjes. Iedereen blijft versteend staan en ik loop naar de voordeur.

Ik zie mijn 'ouders' staan. Hoe bedoel je stalk skills?

"Wat moeten jullie ik moest toch weg?" Vraag ik boos.

"Ja klopt" zegt mijn 'vader' droog

Ik sla de deur in hun gezicht dicht en loop weer naar binnen met een nep glimlach. Mijn specialiteit.

"Wie was dat?" Vraagt harry nerveus.

" de postbode maar hij was verkeerd" zeg ik rustig alsof ik niet lieg.

Iedereen zucht opgelucht.

"Wat is dat toch met jullie?"  Vraag ik ze.

Iedereen blijft stil. Ik kijk ze nijdig aan.

"Best dan niet jammer dat jullie hetzelfde zijn als mijn 'ouders'" zeg ik nog vrij rustig.

Ik loop het huis uit richting mijn oude huis. Ik wil nog wel afscheid nemen van sebastian en bessart.

Ik klop aan en sebastian doet open met kleine traantjes over zijn gezicht. Zodra hij mij ziet knuffelt ie me meteen.

"Hey wat is er kleintje?" Vraag ik hem.

"Ik wil met je mee naar waar je ook heen gaat en bessart ook..." zegt sebastian.

Ik glimlach klein. "Jij moet bij papa en mama blijven maar zodra je oud genoeg ben mag je van mij bij mij wonen als ik een huisje heb okey?"

Hij knikt zachtjes en ik knuffel hem. Bessart mijn oudere broer kom nu naar me toe gelopen en knuffelt mij ook.

"Ik zal hier blijven met bas totdat hij oud genoeg is zullen we dan met ze drieën weg?" Vraagt hij me.

Meteen komen nienke en harry in mijn gedachte. Dit mag dan wel niet mijn echte familie zijn maar ze voelen wel als echte familie.

"Sart ik.. je weet toch dat dat ene" zeg ik tegen hem.

Hij knikt maar lijkt teleurgesteld in mij te zijn.

"Ik had gewoon gehoopt dat we nogsteeds hetzelfde voor je zouden betekenen" zegt hij.

Ik knuffel hem meteen.

"Natuurlijk betekenen jullie nog altijd veel voor mij. Jullie zijn het belangrijkste in mijn leven maar je moet begrijpen dat dit heel moeilijk voor me is" zeg ik tegen hem.

Hij knikt begrijpend.

Ik zeg het expres zo zodat sebastian niks door zal hebben.

" maar ik ga weer voor dat pap en mam komen ik beloof in ieder geval elke week contact op te nemen okey" vraag ik ze.

Ze knikken beide glimlachend. We nemen een groepsknuffel.

"Doei jongens tot ooit" zeg ik tegen ze. Ik zeg altijd tot ooit omdat ik niet weet wanneer ik ze weer zie.

Zodra ik terug ben bij nienke der huis sla ik mijn armen kver elkaar en loop ik naar binnen. Ik kijk iedereen heel even heel bitchy aan.

"Gaan jullie het nu wel vertellen?" Vraag ik ze.

Zs blijven allemaal stil.

"En ik maar denken dat ik de goede keuze maakte" zeg ik terwijl ik naar mijn 'kamer' loop om die vervolgens op slot te doen .