♥♥Eight♥♥

Magsimula sa umpisa
                                    

Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi ko.

Susuko nalang ba ako sakanya?

I wish.. Sana. Sana.. Mamatay nalang ako, sana..

Naalala ko nanaman yung mga panahong... Nagkakilala kami nung grade 5 ako at siya naman.. Grade 6.

**flashback*****

"Aray!" Napadapa ko dahil sa pagkakatalisod sakin ni melanie.. Kaklase ko.

"Hahaha! Ulila na nga tanga pa!" Tawa niya, nakisali pa ang mga kaibigan niya.

Wala na kasi akong mga magulang kaya binubully nila ako.

Ano bang masama sa ulila?

Diba dapat nakikipagkaibigan sila sakin? Dahil kawawa ako kasi wala na akong mga magulang na nagaalaga sakin.

Di ko napigilang umiyak. Ngumawa ako.

"Iyakin! Iyakin! Iyakin! Ulila! Ulila!" Sigaw nilang lahat habang umiiyak ako.

Mas lumakas pa ang iyak ko.

Nagtatawanan pa sila habang ako ay iyak ng iyak, tuloy pa din sila sa pag bully sakin.

"Tigilan niyo nga siya!" Napatigil ang iyak ko ng may sumigaw ng ganyan.

Lahat sila ay tumigil. Sa kakatawa, kakabully.

Inangat ko ang tingin ko.

Nanlaki ang mata ko ng nakita ko ang sumigaw

Si Lee Evan Diaz!

Siya ang president ng elementary dito sa school, grade 6.. At madaming nagkakagusto sakanya.

"E-evan?" Sabi ko

"Tigilan niyo siya.. Umiiyak na nga mas pinapaiyak niyo pa. Ayan ba ang natutunan niyo sa school? Ang mambully?" Natahimik sila Melanie sa sinabi ni Lee.

I shook my head

Baka nagiimagine lang kasi ako eh.

Oh my god! Totoo nga na andito siya!

"Tigilan niyo siya from now on.. Kapag binully niyo pa siya. Ako ang makakalaban mo.

Tug.dug.tug.dug.tug.dug.Tug.dug.tug.dug.tug.dug.Tug.dug.tug.dug.tug.dug..

Yung puso ko... Ang bilis ng tibok..

"O-oo! S-sorry! Tamara!" Agad na umalis ang lahat.

"Okay ka lang?" Tanong sakin ni Lee at tinayo ako

"Y-yes.. Im okay" sabi ko habang nakatingin sq gwapo niyang mukha..

"Wag mo nalang silang pansinin.. Nagpapansin lang sila" tumango ako sa sinabi niya.

Hindi nagkamali ang school sa pagpili sakanya bilang president. He is amazing.. Really amazing.

"Pag binully pa ulit nila.. Isumbong mo sakin, poprotektahan kita from now on.."

Halos mahimatay ako sa sinabi niya

**End of flashback*****

Paasa siya.. Bata pa lang kami. Kahit wala siyang nararamdaman sakin ay parang meron, dahil sobrang sweet niya.. Akala mo ako girlfriend niya kahit di naman...

Ako kasi yung babaeng.. Pangbestfrjend lang.. Kasi hindi naman ako nababagay sakanya.. Di naman ako kalevel ni vanessa para magustuhan niya.

Masaya naman kami nung magbestfriend lang kami.. Bakit ba kasi nahulog pa ako? Ang tanga tanga ko.. Sobrang tanga ko.

Walong taong pagkakaibigan namin, sinira ko. Dahil sa walang kwentang kadahilanan.

Mahal ko siya.. Mahal niya ako.. Bilang BESTFRIEND..  hindi bilang isang babae.

Pinunasan ko ang mukha kong puno ng luha

-


-

"I can do anything! Just love me.. Please?" Pagmamakaawa ko kay Lee..

Nakatingin lang siya sa malayo, di niya ako pinapansin.

"Please.. Lee.. Please?" Tuloy tuloy sa pag-agos ang luha ko.

"Anything? Huh?" Nagulat ako sa sinabi niya.

Agad akong tumango sakanya.

"Yes.. Anything" pinunasan ko ang luha ko.

"Be my..." Tumingin siya sakin. "Be my fvck buddy."

Halos mahimatay ako sa sinabi niya.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

An:

SPG! WARNING! ENK! EEEENK! hahahaha

I LOVE YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon