Nadia's Passies & Beproevingen (Voltooid)

Hoofdstuk 7

Ondanks haar gerenommeerde diploma's hoefde ze niet te werken van haar zo geliefde ouders.
Haar dagelijkse activiteiten bestond uit 24/7 feesten.

Ze kon 24/7 shoppen en plezier maken met haar eveneens vermogende vriendinnen, waarvan er één de dochter van een minister was , de ander de dochter van de rector van de gerenommeerde universiteit was en de derde de dochter van een advocaat was.

De elite jongeren in Marokko waren vaak nog moderner dan de nuchtere in het westen opgegroeide migrantenjongeren.

De financiële vrijheid die de elite met de paplepel ingegoten kregen, was met name in Marokko een visitekaartje in de trant van "alles is te koop of omkoopbaar'.

Zo vertelde Latifa een keer dat haar broer mysterieus werd vrijgesproken bij een mishandeling waar hij degelijk bij betrokken was.
Volgens Latifa had haar vader een 'regeling' getroffen met de rechter die tevens diens neef was.

Deed me denken aan die gezochte mgharba criminelen uit Nederland  en België die naar Marokko vluchten en daar als een 'Prins' worden behandeld. "Money talks"....zei Dries altijd.

Ik merkte het aan den lijve toen ik zelf naar Marokko reisde en daar als een 'Grande dame' werd ontvangen door al het personeel en bekende zakelijke kennisen van de vader van Dries die in Marokko verschillende hotels en appartementen in luxe wijken bezat.

"Mohim Mounir had mij gewoon in marokko moet laten in plaats van mij naar Nederland te halen en bij zijn leugenachtige miezerig leventje te betrekken! Stammelde Latifa.
Proffesioneel keek ik Mounir vragend aan zonder één woord dááraan vuil te maken.

"Elke dag 'ouwehoeren' met Latifa, iedere dag mij bellen en controleren waar ik ben en constant door mijn spullen snuffelen als ik weg ben of slaap! Klaagde Mounir.

Nadat ik hen beiden ruim 10 minuten hun frustaties en ontevredenheid naar elkander liet uitspreken, nam ik het voortouw om hen de conclusie voor te leggen.

Ze waren beiden zó gefocust op de 'goedkeuring' en meningen van hun omgeving, waardoor ze bijna vergaten dat een huwelijk uit twee echtelieden bestaat.......

Op mijn vraag of ze oprecht van elkaar hielden, anwoorde beiden schoorvoetend unaniem met een volmondig 'Ja'......

Mijn bemoeienissen tot dusver beëindigde ik wijselijk na hun correct gegeven antwoord.
"Ik hoef jullie géén instructies te geven voor de perfecte aanpak van jullie huwelijksproblemen, want die bestaat niet! Zei ik wijselijk.

Het huwelijk is een werkwoord. Je zult tot in den eeuwigheid altijd samen met passie en daadkracht eraan moeten blijven werken.

Het is net als het bijhouden van een mooie rozentuin, men moet er continu aan blijven tuinieren om te voorkomen dat de tuin onbewoonbaar of verwaarloost word.

Zo gaat het ook bij een huwelijk. Je kunt nóóit op je lauweren gaan rusten en gemakzuchtig denken dat alles vanzelfsprekend is.
Men zal altijd elkaar aandacht moeten blijven geven, en vooral onderling een openlijke en eerlijke communicatieve band moeten blijven onderhouden.

Immers.....Zodra men langs elkaar heen gaat leven en geheimen voor elkaar verbergt,....'Is het verval en einde van een huwelijk nabij!

Men zal beiden stelselmatig met héél  veel sabr voor hun heilige verbintenis moeten blijven vechten. Door snel op te geven geef je de Shaytaan vrij spel om bedrog, leugens en deceptie toe te voegen en jullie huwelijks zegeningen te barricaderen.

Nadat ik hen adviseerde om geduldig met elkaar in gesprek te gaan en vooral te blijven communiceren wat betreft hun huwelijks perikelen, en alle irritaties die hen individueel dwars zat, vertrok ik opgelucht naar de woonkamer waar Dries en de rest van de familie zaten.