Love is a dangerous game

^42^

Verschrikkelijk hoe je me hebt kunnen overtuigen.' Zucht ik en wrijf eens door mijn ogen in de hoop dat ik me dan minder moe zal voelen.

Dylan glimlacht en aait over mijn hoofd.

Na dat hij een week mijn oren van mijn hoofd heeft gezeurd heb ik uiteindelijk toegegeven om samen met hem op vakantie te gaan. Er zijn dan ook alleen maar voordelen aan voor mij. Maar voor Dylan ook een nadeel, hij zal veel meer moeten betalen en dat is wat ik echt helemaal niet wou.

Maar we hebben afgesproken dat ik in de loop der jaren mag terugbetalen als ik wil. Wat ik natuurlijk zal doen. Maar wat mijn hart het meest verwarmde was dat Dylan niet sprak over volgend jaar, maar de komende jaren... Hij ziet een toekomst samen met mij net zoals ik er één zie samen met hem. En niets zal dat nog kapot maken.

'Ik vind het fantastisch.' Zegt hij met een schorre ochtendstem. En eigenlijk is het stiekem echt wel fantastisch. Het is nog maar de eerste ochtend dat ik hier in een mooie hotelkamer naast hem wakker wordt maar ik zou nu al willen dat we hier voor altijd blijven.

We zijn gisteren rond de middag toegekomen en hier dan snel iets gegeten waarna we naar de kamer zijn gekomen om andere kleren aan te trekken. Vervolgens hebben we onze weg gemaakt naar het zwembad. Waar we nog de rest van de dag hebben gelegen.

Lui was het. Maar ook leuk. En dat is het belangrijkste. Dat we dingen doen dat we leuk vinden. Maar gisteren hadden we beslist dat we vandaag eerst een wandeling gingen maken voordat we ons naar het zwembad begeven. Daar kijk ik nu al tegenop. 'Moeten we echt gaan wandelen?' Vraag ik en geeuw nog een keer om duidelijk te maken dat ik moe ben.

Dylan glimlacht en knikt. 'Ja.'

Meer krijg ik niet te horen want hierna stapt hij uit bed waardoor een groot deel van de warmte die ik had verdwijnt. Hij slaapt altijd in zijn boxershort waardoor ik nu mooi zicht heb op mijn gespierde rug en nog wat andere dingen. Niet verkeerd.

'Kom je ook uit bed?' Vraagt hij en ik schud mijn hoofd. En sla de dekens steviger om me heen zodat ik de verloren warmte terug vind. Niet dat het hier koud is in Spanje. Verre van. Maar altijd als ik opsta heb ik het koud, waar ik ook ben. En ik vrees dat dat nooit zal veranderen.

Ik sluit mijn ogen opnieuw en val na enkele minuten weer bijna in slaap totdat er een enorm gewicht op me neerkomt uit het niets. Ik maak een verbaasd geluidje en mijn ogen springen open. 'Waar ben je mee bezig?' Gespeeld boos kijk ik Dylan aan die de laatste dagen alleen maar kan glimlachen. Het doet me goed om te zien hoe gelukkig hij nu is.

'Kom uit bed. Hoe vroeger we eruit zijn hoe meer tijd ik met je kan doorbrengen.' Fluister hij en plaats een kus op mijn lippen. Hij wil zich meteen terugtrekken maar ik geef hem allemaal kleine kusjes waardoor hij niet kan terugtrekken. Op zijn schattige neus, en zijn ronde wangetjes. Zijn prachtig voorhoofd en zo kan ik wel eeuwen doorgaan.

'We kunnen ook tijd met elkaar doorbrengen in bed.' Zeg ik en besef pas later wat ik gezegd heb waardoor ik begin te lachen. 'Niet zo bedoeld.'

Dus snel sta ik op uit bed nadat ik Dylan van me af heb geduwd om te tonen dat ik dat echt niet bedoelde en kleed me om in een rood zomerkleedje.

Twintig minuten later zijn we beneden in de ruimte waar het ontbijt ons voorgeschoteld wordt.Alle overheerlijke geuren vullen mijn neusgaten en ik zucht gelukkig. Ik was vergeten hoeveel ik van vakantie houd. En van Dylan natuurlijk, maar dat was ik niet vergeten.

Ik vul mijn bord met goed gebakken spek en sappige aardbeien. Eigenlijk gaat dit niet samen, maar op vakantie is het toegelaten om van alles te combineren met elkaar.

Voor de rest leg ik er nog wat ontbijtkoeken op totdat mijn bord helemaal vol is. Ik neem altijd zoveel mogelijk eten in één keer mee zodat ik niet te veel opnieuw hoef te lopen. Ik zie dat Dylan exact hetzelfde heeft gedaan, zo hoef ik me al niet te schamen.

Na het ontbijt verlaten we op ons gemak het resort en nemen de toeristenroute die was aanbevolen door het hotel waarin we verblijven. Ik verstrengel mijn vingers met die van Dylan en hik glimlacht opnieuw naar me. Het is alsof hij niets anders meer kan doen dan glimlachen.

'Het is warm.' Puf ik na een half uur en stop met stappen. 'Kunnen we terug?' Vraag ik en Dylan kijkt me fronsend aan.

'Het is korter om het af te maken dan terug te keren denk ik.' Zegt hij en knijpt in mijn hand. Ik knik en we stappen verder. En inderdaad, een kwartier later komen we terug aan in het hotel.

Het is echt erg hoe slecht mijn conditie is. Vroeger viel dit echt goed mee, het is niet dat ik toen heel veel aan sport deed. Maar ik ging minstens twee keer per week lopen, en dat hield mijn conditie altijd super goed. Maar sinds ik verhuisd ben lijkt het wel of ik al mijn goede kwaliteiten heb verwaarloosd. Daar ga ik iets aan doen wanneer we terug thuis zijn.

'Zo erg was het niet, toch?' Zegt Dylan vragend en ik haal mijn schouders op. Het was leuk, daar niet van. Maar wel vermoeiend. Al was het maar een dikke drie kwartier.

'Het was leuk met jou.' Zeg ik om hem blij te houden en zet mijn lippen op zijn wang.

We gaan rechtstreeks door naar onze hotelkamer om andere kleren aan te trekken. En natuurlijk een bikini zodat ik een duik kan nemen in het zwembad. 'Ik hou van die bikini.' Zegt Dylan wanneer ik een zwarte aantrek en ik krijg rode wangen.

'Dankjewel.' Zeg ik zacht en verbaasd me erover hoe hij me nog steeds aan het blozen kan brengen.

We wandelen terug naar beneden wanneer we beide klaar zijn maar onze blije humeur - vooral dat van Dylan - verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer we in de lobby aankomen.

-

Die goede oude cliffhangers... :)

En voor diegene dat het nog niet gezien hadden, ik heb de cover veranderd. Namelijk naar deze:

Ik heb het zelf gemaakt. En dat was alweer een tijd geleden dat ik zelf een cover maakte dus geef je mening!!

En morgen heb ik terug school. Save me please ):