Love is a dangerous game

^24^

Ik kijk Dylan boos aan. 'Gaat je niks aan.' Zeg ik scherp en even zie ik in zijn ogen dat hij gekwetst is.

'Ik wil niet dat je met hem omgaat.' Zegt Dylan en ik lach. 'En wie ben jij om dat te zeggen?' Hij slaat zijn ogen neer.

'Dat bedoel ik.'

'Vergeet niet wat hij je heeft gedaan.' Dylan kijkt me in mijn ogen. Zijn ogen blijven de mooiste ogen ooit. 'Hij heeft me nooit fysiek pijn gedaan.' Mompel ik en kijk daarna de andere kant op. 'Kan je nu weggaan?' Dylan knikt verslagen en gaat terug naar zijn bank. Het doet me pijn om hem zo te zien, maar het moet.

'Alles oké?' Vraagt Noor en ik knik. 'Het kan niet beter, samen in de klas met mijn twee ex'en.' Zeg ik sarcastisch en Nick kucht ongemakkelijk.

~*~

Na een drukke dag wandelen Nick en ik samen naar buiten. 'Dus, welke gsm wil je graag?' Vraagt hij en we stappen in zijn auto. 'Nick.' Zucht ik en hij lacht. 'Zeg het nou maar, ik heb geld genoeg.' Mompelt hij erachteraan.

'Hoe is het met je ouders?' Vraag ik. 'Ze werken de hele tijd, want status is alles.' Hij rolt zijn ogen en start de auto. 'Ze werkten altijd al veel, maar nu is het niet te doen, ik zie ze gewoon nooit meer.' Zucht hij.

'Daarom ga ik dus ook op mezelf wonen.' Plakt hij er nog achteraan. 'Net gezien woon ik ook op mezelf.' Mompel ik en hij knikt.

Hij start de auto en we rijden naar het winkelcentrum.

'Dus een Iphone?' Vraagt hij wanneer we een winkel binnenlopen waar ze veel gsm's verkopen. 'Nee gek, dat is toch veel te duur.' Zeg ik lachend en hij haalt zijn schouders op. 'Nee kom, voor jou is niets te duur.' Zegt hij en mijn wangen kleuren lichtjes roze.

Ik was helemaal vergeten hoe een charmeur hij is.

'Welke wil je?' Vraagt hij als we voor de iPhone's staan. 'De goedkoopste.' Zeg ik en hij kijkt me aan. 'Laura, die honderd euro meer of minder gaan het niet maken hoor.' Ik bijt op mijn lip. 'Maar ik weet gewoon dat ik het je niet kan terugbetalen en dat is echt niet fijn als het dan zo duur is.' Mompel ik zacht.

'Het maakt echt niets uit, zie het als een verjaardagscadeau.' Zegt hij met een glimlach en neemt de iPhone 6 uit het rek. 'Ben je zeker Nick?' Vraag ik en hij knikt. 'Tuurlijk.'

We lopen naar de kassa en Nick betaalt met zijn bankkaart.

'Super bedankt.' Ik geef hem een dikke knuffel en hij wrijft over mijn rug. 'Geen problemen liefste.' Ik trek terug uit de knuffel en reageer niet op zijn koosnaampje voor mij.

We gaan op een bankje zitten in het winkelcentrum en ik kuch ongemakkelijk.

'Dit is echt gemeen om te zeggen van me maar je weet toch dat omdat ik terug met je omga niet betekent dat ik terug een relatie met je wil ofzo.' Ik kijk de andere kant op en hij neemt mijn kin vast zodat ik niet weg kan kijken.

'Ik weet het.' Mompelt hij. 'Ik ben al lang blij dat je me een tweede kans geeft.' Glimlacht hij en ik knik.

'Maar er is eigenlijk een vraag die al een tijdje in mijn hoofd rondspookt.' Mompel ik en hij kijkt me vragend aan. 'Vraag maar.'

'Heb je ooit van me gehouden?' Vraag ik zacht, bang voor het antwoord.

Hij krijgt grote ogen en wrijft met zijn hand in zijn nek. 'Ja.' Mompelt hij dan en zucht vervolgens. 'Maar als je van iemand houdt doe je zoiets toch niet.' Zeg ik en bijt op mijn lip.