The badboy helped me

25. "Dat is geweldig nieuws!"

Ik word wakker in Jason zijn bed, helaas ligt hij niet meer naast mij. Ik gaap en rek me uit, sla de dekens van me af en trek Jason zijn berenklauw- sloffen aan. Ik grinnik als ik erop rondloop. Ik open de deur naar de overloop en loop Lisa tegen het lijf. "Sexy sloffen!" Roept ze meteen. We lachen allebei. "Was het gezellig bij Jason?" Vraagt ze daarna. "Jaa zeker, sorry dat ik zo maar weg ging." Mompel ik met een grijns. "Maakt niet uit! Ik had het ook wel verwacht." Grinnikt Lisa. Ik lach en merk dan op dat ze een Batman pyjama aanheeft. "Lisa! Die pyjama heb ik ook!" Roep ik enthousiast. Lisa geeft een high five. "Nice!" Roept ze daarna. We lachen weer en lopen naar beneden. Als we in de keuken aankomen, ruikt het er heerlijk... En een tikkeltje aangebrand. "Hee meiden! Ik heb het geprobeerd maar ik ben niet zo goed met eieren... en koken... en keukens.." Verwelkomt Jason ons. Ik grijns en ga naast Jason staan. Ik kijk in de pan en zie twee bijna zwarte eieren liggen. "Je moet ze eruit halen!" Roep ik lachend. "Kan iemand een bord aangeven!" Roept hij meteen. Lisa lacht en pakt een bord. "Dank je! Ik kon die dingen niet vinden!"
~
Ik plof tussen Jason en Lisa op de bank. Lisa zet de tv aan. "Laten we spongebob kijken!" Roept ze. "Jaaah" Roept Jason. "Heb ik nu nog een keus?" Grijns ik. Lisa schud haar hoofd en zet spongebob aan. Plotseling gaat mijn telefoon. Ik kijk op het scherm en word door een of ander nummer gebeld dat ik niet herken. Toch klik ik op het groene knopje en ik zet het apparaat aan mijn oor. "Hallo? Met Demy?" Begin ik. "Hallo Demy, met Richard. Dit klinkt misschien eeehh... een beetje raar, maar ik ben die man van een paar jaar geleden. Waar je toen dat kettinkje van hebt gekregen?" Na de vraag houdt hij even stil zodat ik de tijd krijg om even na te denken. "Ja? Dat herinner ik me nog wel." Het blijft stil. Dan schiet me iets te binnen. "Wacht eens even! O mijn god!" De man aan de andere kant grinnikt en ik zie dat Jason naast mij naar me kijkt. Als ik zijn blik vang vormt hij met zijn lippen een vragende zin. "Maar waarom belt u?" Vraag ik enthousiast. "Nou, ik hoorde wat er is gebeurd met je ouders en ik wil een voorstel doen. Als je het niet wil moet je echt eerlijk zijn!" Ik knik en wacht op het voorstel, ook al kan hij de knik niet zien.
~~
HAAIIHAAIII, schrijfster hierr:)
Ik vond dit niet zo'n geweldig deel maar ik heb plannen voor het volgende! Hoe vind je dit deel? Nog tips of tops?
Ik hoop dat jullie allemaal een fijn Pasen hebben gehad!
Tot het volgende deel!:)