Yazar: vaeliselva
"Bu dünyada beni senden başka kimsenin güldüremediğini fark ettim."
Orjinal link: www.asianfanfics.com/story/view/646310/last-january-angst-tragedy--exo-kaisoo
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
"Beni bu dünyada senden başka kimsenin güldüremediğini fark ettim."
"Doğum günün kutlu olsun"
Herkes neşeyle söylüyordu.
Kyungsoo ise orada dikiliyordu.
Yakala.
Hatırla.
Bu anı.
Kaybolmadan önce.
"Mumları üfle"
Kafasını sallamıştı.
Yüzünde sahte bir tebessüm vardı.
Son mumda sönene kadar üflemişti.
"Dilek tut"
Gözlerini kapatırken
Fısıldamıştı.
"Keşke ölmüş olsaydım."
Herkes alkışlamıştı
Ne dilediğini bilmeden.
Karakterler:
Do Kyungsoo (12 Ocak, 1993)
"Varlığımı ve şu an sana olan yakınlığımı hatırlayacağına söz verir misin?"
Kim Jongin (14 Ocak, 1994)
"Hyung, üzgünüm ama böyle olamayız. Artık olmaz. Her şey değiştikten sonra olmaz. Eskiden olduğumuz hale geri dönemeyiz."
Yazar notu:
Bütün hikayeyi okumadan ve oy vermeden önce lütfen size bir sır vermeme izin verin. Bu hikaye mutlu sonla bitmiyor.
Bitmiyor.
Bitmiyor çünkü gerçek hayatta mutlu sonla biten bir şey yok. Hayat çok acımasız. Ne kadar gözyaşı döktüğünüzün bir önemi yok. Ne kadar yalvardığınızın bir önemi yok. Bunların hiçbiri bir şeyi değiştirmiyor. Hayat, hayattır ve sizin hiçbir şey üzerinde kontrolünüz yoktur.
Bu yüzden sizi okuyup oy vermeyen önce uyarmak istedim. Bu sizin kararınız. Hikayenin sonunun ne kadar kötü olacağını umursamadan benimle kalır mısınız? Hiçbir umut olmamasına rağmen okumaya devam eder misiniz? Eğer olurda ağlayacak olursanız beni affeder misiniz? Hikaye sona erdiğinde beni unutur musunuz? Yoksa benim varlığımı ve hikayemi okuduğunuzu hatırlar mısınız? Bunu düşünün. Ve son olarak değil belki ama en azından bana bir şans verir misiniz?
