Blue Moon// Wonho/TAMAMLANDI

2.1

Wonho koşarak yanıma gelirken ben hala yerde ağlıyordum. Gelip direk bana sarıldı.

"Ne oldu!?"

"K-kutu."diyebilmiştim sadece.

Dönüp kutuya baktığında resmen öğürdü. Cidden iğrenç bir görüntüydü. Ellerim titreyerek elimdeki notu ona uzattım hızlıca aldı ve okudu. Kaşları çatılırken eli telefonuna gitti ve polisi aradı.

"İyi günler ben Shin Ho Seok. Seul hastanesinden arıyorum. Nişanlıma tehtit mesaj gelmiş bulunmakta. Bu gün bazı polis arkadaşlarınız gelmişti. Eğer bir durum olursa aramamı istemişlerdi." Sonra bir iki dakika kadar bekledi.

"Tamam teşekkürler."dedikten sonra beni kucağına aldı bende ona sıkı sıkı sarıldım. Cidden ben hiç bişeyden korkmayan Min Ji hayatımda ilk defa böyle bir şeyden korkuyordum. İçeri odaya geri götürüp yatağa bırakmaya çalıştı ama ben onu bırakmadım.

"Hadi güzelim."dedi yumuşak sesi ile.

"Gi-gitme Wonho."diyip daha çok sarıldım. Oda ben onun kucağındayken yatağa oturdu.

Ne kadar geçtiğini bilmiyorum ama polisler içeri girdi.

"Hemen gelmeye çalıştık. Problem ne?"demişti iki polisten biri.

"K-kutu i-içinde b-birşey vardı. N-not kağıdında bebeğim olduğu yazıyordu."demiştim titrerken. Polis hemen telefonuna sarıldı.

"Seul hastanesine hemen adli tıp ekibi gönderin!"demişti. O sırada odadan çıkıp biri bölgeyi araştırmaya başlamıştı bile.

^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^

Adlitıp ekibi kutu paketleyip almışlardı. Wonho da beni kendi evine getirmişti. Cho-Hee olmadığı için evde korkucağımdan korkuyordu. Ama o bilmiyordu ben şimdi bile korkuyordum. Üstüme kendinden uzun bir tişört giydirmişti. Ben şoktaydım hala o sırada beni yatağa yatırdı ve gitmek için hamle yaptı ama hızlıca kolunu yakaladım.

"En azından bu günlük hiç yanımdan ayırlma."

"Sen yeterki iste sevgilim."diyip yanıma yattı.

"Sence kimdi bunu gönderen?" Diye sorduğumda Wonho bir süre sessiz kaldı.

"Kim Hanul olabilir yada onun arkadaşlarından biri. Ama bildiğim birşey var yaptığı çok kötü bir şaka."dedi kızgın sesiyle.

"Görüntü gözümün önünden gitmiyor."diyip daha çok sokuldum ona.

"Düşünmemeye çalış Mavi. Bizim bebeğimiz olmadığına eminim."

"Nasıl?"

"28 günlük bir bebek okadar büyük olamaz. Ayriyetten Kihyun ile bu konuyu konuştuk bebeği yakın zamanda bize vermelerini ve ona küçük bir mezar yaptırıcağımızı söyledim. Oda bebeği uygun bir yerde saklıcağını söyledi. Yani bebeğimiz o olamaz."diyip başımı okşadı bende olumlu anlamda kafamı salladım.

    Kısa zaman sonra yorgunluktan gözlerim kapandı vve kendimi uykuya bıraktım.

+Ben sana ağlamak yasak demedim mi?!

-Bana bağırma Haneul! Ben senin annenim!

+Ağlamanı istemiyorum!

-O görüntüyü sende görsen aynı şekilde şoka girerdin! Kendine gel ve bana bağırmayı kes!

+Bir kere beni dinle!