ZBS#11: Peach Firefly's Tattered Heart (COMPLETED)

TH- FIVE

PRE A/N: READ AT YOUR OWN RISK

Chapter Five

Kung anong masamang ispiritu ang pumasok sa isip niya ay hindi niya alam dahil natagpuan nalang niya ang kanyang sarili na umiinom, at halos maubos na niya ang laman ng wine na kahit hindi na malamig ay nainom pa rin niya. Napasulyap siya sa sariling repleksyon sa harap ng salamin at natagpuan niya ang sarili na tumatawa dahil pulang-pula ang kanyang pisngi. Kahit na tipsy na siya ay nasa tamang wisyo pa naman siya at ang gaan-gaan ng kanyang pakiramdam para bang nililipad siya sa ulap. Kanina ay tinawagan niya ang reception desk upang mag-order ng isa pang bote ng wine.

"I'm drunk." Pag-amin niya sa kanyang sarili. Sigurado siyang bukas pagkagising niya ay pagsisihan niya ang ginawa niyang pag-inom. Sigurado din siya na sasakit ng husto ang kanyang ulo mamaya and she doesn't even freakin' care. She just want to drink and forget, kahit na bukas ay babalik uli ang lahat sa dati.

She continued drinking until she can no longer feel her body, she can't even feel her own touch and she can't stop herself but laugh. Mukhang laughing wine yata ang nainom niya at naiinitan na rin siya kahit na kanina ay sobrang lamig ng buong paligid.

"I am drunk." She uttered. Hinubad niya ang kanyang shirt at iniwan ang kanyang bra at cotton shorts na pantulog. She still feels hot all over, her entire body is flaming red. She is busy drinking her drink when she heard someone knocking. Wala sa sariling tumayo siya bitbit ang bote na may alak at saka binuksan ang pintuan.

"What the-." Isang matangkad na lalaki na hindi niya mabistahan ang mukha ang biglang tumulak sa kanya papasok. Walang laman ang kanyang isipan ngayon kundi alamin kung sino ang may-ari ng boses na iyon. "What the hell are you doing Hexel? Bakit nagbubukas ka ng pintuan na nakaganyan?" pasigaw na tanong ng kung sinong pontio pilatong iyon.

"Sino ka ba?" she can't even recognize her own voice. "I don't know you." she narrowed her eyes to see the man's face clearly. "Oh!" malakas na bulalas niya. "Are you one of the staffs here? Where's my wine?" hinanap niya sa likod nito ang wine pero wala siyang mahanap doon. "I want to drink more."

Hinawakan siya ng bisita niya sa magkabilang balikat at marahas na inalog, sa halip na magalit ay natawa pa siya dahil pakiramdam niya ay naaalog din ang utak niya.

"You look like him." Aniya. "My estrange husband." She chuckled. "But of course he won't be you." muli niyang sinilip sa namimigat na mga mata ang lalaki. "You really look like him." Lumapit siya. Itinaas niya ang kanyang mga palad at hinawakan ang lalaki sa pisngi. The guy didn't flinch which means he wasn't her husband. "I know it! Hindi nga ikaw ang asawa ko dahil kapag hahawakan ko iyon siguradong tatabigin lang niya ang kamay ko." inalis niya ang palad sa pisngi nito at binalikan ang wine glass niya sa kwarto. "Close the door when you leave." Utos niya sa staff o sa hallucinations niya.

When she steps forward a strong arm pulled her and found herself inside the man's arm. She tried to struggle and push the man away but her body is too weak for the deed. "Ano ba!? Bitiwan mo ako I am a married woman." The man silence her using his lips. His palm roaming her back making her gasps. She tried to push him again but that warm familiar feeling is killing her senses, weakening her armors and melting her bones.

She's drunk and when her body can no longer support her entire system she's expecting for the floor to swallow her alive but she was wrong. Maagap siyang nasalo ng lalaki na kamukha ng kanyang asawa na hindi pa rin pinapakawalan ang kanyang mga labi. Napaungol na lamang siya ng maramdaman niyang unti-unting bumaba ang palad nito sa beywang niya, nasa magkabilang beywang niya ang palad nito at marahan siyang sinusuportahan.