Şanslı sigarayı paketten çıkarttım
Bir kadını soyar gibi hafifçe dikkatli dudaklarımın arasına
Lacivert bir tırmanış görüyorum
Değerli taşları olmayan evin müdavimi olmayı seviyorum
Odamın kasvetinden bulaşıyor gündüzleri üzerime
Sigaramdan bir duman daha aldım küllük dolmuş
Çok hüzünlü bir şiir bu
Yalnızlığımın devşirdiği yeniden
Kuşları görmedim yada dikkatimi çekmediler bu zaman
İyiden iyiye boşvermişlik dediğim hastalığın pençesinde duruyorum
Sevilmeli ve özlenmeli cümleler kurmuyorum
Dostlarım uzaktalar herkesten bir fazla yalnızım
Övünmeli sohbetlerin kaçak gülüşleri bile yok
Kahvemin sesi var gecemin derininde
Şaraplı Manisa gecesinden uzak zamandayım
Biralı Marmaris sabahından
Yabancı yabancı baktım alıştım sonra tüm sonralara
''Aman efendim'' demiyormuş kimse çok özendim
Kitaplarda geçmiş zamanları görüp görüp özeniyorum çocuk gibi
Kalantor bir kimse arayan bedeni pazarlamalı kadın gibi
Kent soğuk kent içim gibi soğuk çünkü gülüşünü göremiyorum
''Evet şair ilan ettimdi kendimi sonra istifa ettimdi''
Susun şimdi gövdesi yarım asır taşıyan geçiyor
Sabit bakkal leblebi tozu satışını ölümüyle sonlandırdı
İçimde kırgın bir kıskançlık taşıyorum
Pay edilmiş ekmek
Krom kaplı o demirin daha daha sert çatması kaşlarını
Satır satır yokluğa gidiyor bu şiir
Yokluğun en yok hali
Şikayetçi ve ağlamaklı çocuk gibi
Sonuç olarak bir sona bağlanmayınca sonsuz olmuyor
YOU ARE READING
EKİNOKS
PoesiYorgunum, artık yazamıyorum eskisi gibi Çetrefilli zakkum öldü Bir sigara daha derken Hasılatı kaçırdık Hasılat ömürdü
