Dolu takvim yapraklarından kanser hücreleri
Bir bilindik huzursuzluğun diyalektik kenarları
Keçeleşmiş kalp odaları
Doğumundan sonra yerden pırlanta toplanmışSigarasını yaktığında harlanan iç sıkıntısı
Gece ve gecenin körü taverna duvarlarıYalnızlığı daha keskin biraz sızıntı
Gururu örselenmiş devasız boşluklarGeçmişten şimdiye çile ipleriyle örülü kazaklar
Çalıntı çiçeklerle kumral ziyaret
Hüsran yokuşunu tek nefese pay ederek koşardı
Kokusundan darağacı
Anneler kapı süpürür bu saat
Ve bilirsin gövdesinden daha derin çizgileri
O kadar anlaşılmaz öptüğün kaç insan vardır
Kazılı vücuduna bir kaç harf
Tebessümden pay düşen intihar balkonları
İzmaritinden yanmaya başlayan dudak ayıklığı
Karanlığı güneş aydınlatmaz iç görünümü
Şimdilerde daha bilinmeze adım atarak
Daha bilinmez avuç içlerinden toplam dört nefes
Fazlasında değil kibrini boğup gelmiş
Boğum boğum gemici düğümlerini arşınlamış
Deniz kenarında aldığı kararların kumlarını hep ceplerinde taşır
YOU ARE READING
EKİNOKS
PoetryYorgunum, artık yazamıyorum eskisi gibi Çetrefilli zakkum öldü Bir sigara daha derken Hasılatı kaçırdık Hasılat ömürdü