Kayıkçı teknesi şarap yüzeyinde
O kadar sıfırdan konuşmak istiyorum
Ve öylesine yazmak kemiklerim çatırdayana dek
Kitaplar arasında sonra daha kalıntılı sabahlarda
Önemli bir şey değil gerçekten kaçarak gerçeği arıyorum
Anlattıklarım o kadar anlamsız değil
Zehir, yazmak misal ölümle hoş sohbet bu biçimde başladı
''Aman sende tanrı tanımaz herif!''
Zaman klorofil takıları ekler çantama çantam sırtımdadır
Hangi kente gidersen git yorulacaksın derim kendime
Bunu söylerken yolda olurumDuru bir kelime ayırın kambura
Kaburgasında olan acının benle alakası yok
Misal anlattığım kaçıcı kelimeler cümle oluşturamaz
Bu saat o saat katiller uyuyor
Kağıt toplar ateş yakar yalnızlığı hatırlatır
Sonra seslerimden iki mil geçer susmam
Canım çok yanıyor
Bana ben çok acı veriyor ikincil kişi değil
İnanmıyorum bizzat bu hikayenin sonlarına
Görürsen en kötüsüne baktığımı
Bu çatallı ses miras son dudaklarına dokunduğumda
Eskimiş etimden can kırıkları toplayın
Yakında yeniden gideceğim burada yazmaktan
Beni anlamayınBen kim bu kaos nedensizlik çağrısında
Bizzat ağaçları titretmiş olan gölgesi
Komik olmayan cümleler
Sanrıdan içeri içeri içeri
Madeni paralardan fazlasına inanmıyorum
Gör bunu eğer her kimsen
Yardıma değil yangına ihtiyaç duyacaktır insanlar bunu ben başlattım!
YOU ARE READING
EKİNOKS
KöltészetYorgunum, artık yazamıyorum eskisi gibi Çetrefilli zakkum öldü Bir sigara daha derken Hasılatı kaçırdık Hasılat ömürdü