Het Internaat

24.

Ik kom samen met Chaleb hijgend bij een klein parkje aan. Ik zet mijzelf neer op een bankje. Chaleb ploft naast mij neer. 'Is dit je afscheid?' vraagt Chaleb, ik knik voorzichtig. 'Ik heb geen zin in vragen die ik zelf nog niets eens kan beantwoorden' zeg ik en hij knikt begrijpend. 'Hier, mijn nummer, mijn nieuwe nummer die ik op dit moment gebruik' 'Geef dit nummer alleen aan Cara, Claire, Chelsea, Jaylinn en Lily. Oké?' zeg ik en hij knikt plechtig. Ik geef hem een kus op zijn lippen terwijl ik een auto hoor aankomen waar waarschijnlijk Alec en Aria inzitten. De auto stopt iets verderop. Ik druk nog een snelle kus op zijn lippen. 'Tot snel' zeg ik en ik loop weg. 'Ik hou van je Taylor!' hoor ik Chaleb nog zeggen en ik draai mij om. 'Ik hou ook van jou' zeg ik zachtjes, maar net hard genoeg dat ik weet dat Chaleb het nog net kan horen. En met die laatste woorden stap ik de auto in.

Het blijft de hele rit stil naar ons hotel. Als Aria en ik op de kamer komen verbreekt Aria als eerste de stilte. 'Dat was, verwarrend' zegt ze. Ik grinnik en knik. 'I know, maar ik moest het zo doen' zeg ik. 'Is Chaleb je vriendje?' vraagt ze. 'Ik weet het niet, na vanavond weet ik het niet meer. Ik wil hem wel als mijn vriendje maar het gaat lastig als we elkaar bijna niet gaan zien' zeg ik. Ze knikt begrijpend.

'Je hebt iedereen echt heel verbaasd achter gelaten' zegt ze 'Dat was ook de bedoeling' zeg ik met een knipoog. Ze grinnikt.

We horen een klop op onze deur. Aria loopt naar de deur en maakt hem open. In de deuropening staat mijn vader. 'Jongens, we weten waar Mr. Lock is' zeg mijn vader. 'Waar?' vraag ik en hij laat een gps apparaat zien. 'We hebben verbinding kunnen maken met het zendertje die in zijn arm zit, dit duurde wat langer dan verwacht omdat het zendertje beschadigd blijkt te zijn. Het is nu gelukt en we kunnen nu zien waar hij is. Het is hier 1 uurtje vandaan' zegt mijn vader. 'Waar wachten we dan nog op?' zeg ik en ik begin mijn spullen alvast te pakken, Aria doet hetzelfde.

'Is versterking al onderweg?' vraag ik aan mijn vader en hij knikt. 'Goed, is Alec al klaar?' vraag ik en een stem in de deuropening geeft het antwoord. 'Zeker weten' zegt hij. Ik knik en we lopen de lobby uit, we checken uit en lopen naar het zwarte busje. Als we in ons busje zijn kleden we eerst ons een voor een om en als dat is gebeurd kan de rit beginnen.

Na een dik uurtje zijn we bij de locatie aangekomen. We parkeren de auto een stukje verderop zodat het niet te erg opvalt. We pakken onze wapens die we nodig hebben uit de achterbak van het busje en we lopen rustig richting het verlaten kasteel. Mijn vader loopt voorop en ik achteraan. Ik heb zelf alleen een langwerpig mes meegenomen omdat ik daar het beste mee kan werken. Pijl en boog schieten kan ik ook nog wel maar Aria heeft de pijl en boog al. Ik heb voor de zekerheid 2 zo'n langwerpige messen gepakt zodat als ik er een kwijtraakt ik er nog altijd een heb. Als we bij de ingang zijn aangekomen gooien we eerst een rookbom. We maken voorzichtig de poort open en glippen naar binnen. We horen gepraat op de derde verdieping.

Mijn vader wilde eerst nog wachten voor versterking maar ik ging al naar de eerste verdieping. 'Taylor, doe rustig aan' zegt Alec. 'Nee, ik moet dit doen. Ik wil van deze mensen af' zeg ik. 'We hebben echt eerst versterking nodig Tay, geloof mij' zegt Alec. Ik schud mijn hoofd en loop eigenwijs nog een verdieping hoger.

Ik hoor de stemmen luider. Ik klim iets op de trap om stiekem door de open deur te gluren. Ik schop perongeluk een los steentje van de trap en de mannen draaien zich meteen om. Ze lopen richting de deur. Ik loop ietsjes naar onder waar een gleuf zit. Ik gebaar naar de rest dat ze naar beneden moeten gaan en tot mijn verbazing doen ze wat ik zeg. Ik kruip in de gleuf net voordat de mannen mij hebben kunnen zien. Ze lopen door waardoor ik uit de gleuf kruip en naar boven ren. Ik doe de deur op slot en zie Mr. Lock liggen, vast gebonden aan een brancard met riemen strak om zich heen gebonden. Er komen zweepslagen net boven zijn t-shirt uit bij zijn hals.

Ik pak mijn mes en snijd de riemen open. Ik haal de blinddoek voor zijn ogen en haal de doek uit zijn mond. Ik hoor hem kuchen. Ik knik naar hem als hij mij ziet en hij kijkt mij met grote ogen aan.

Ik hoor mannen tegen de deur bonken met iets en het duurt niet lang voordat ze binnenstormen. Ik kijk naar Charles en hij kijkt angstig naar de mannen. Ik gebaar naar hem dat ik het wel handel.

De mannen kijken mij aan. 'Taylor fucking Walter' zegt een man. 'Wie had dat gedacht? Taylor Walter die Mr. Lock probeert te redden' zegt hij. Ik begin boos te worden. 'Och meisje, je weet toch wel dat Charles nu te zwak is om jou te helpen? Of eigenlijk om zichzelf te helpen?' 'Wat wil je?' 'Jou of Mr. Lock en zijn spionnenschool' ik zie Charles zijn blik naar mij schieten en schudt zijn hoofd.

'Goed, neem mij maar' zeg ik. Charles kijkt mij boos aan. 'Geef je het zo snel op?' zegt de man. Ik haal mijn schouders op en knik. Hij komt naar mij toe gelopen. Hij wilt mijn arm pakken maar ik pak zijn arm en geef een knietje in zijn buik. Ik schop hem in zijn zij en duw hem met mijn voet hard tegen de muur. Ik zeg tegen Charles dat hij weg moet gaan en ik gooi de sleutel naar hem. Ik zie dat er uit de andere deur brede mannen gelopen komen.

De deur waar Charles doorheen is gevlucht wordt opslot gedaan zodat ik niet kan vluchten. De man die tegen de muur aan ligt is alweer opgestaan en het is nu 3 tegen 1. Ik sta in het midden. Twee mannen komen van tegenovergestelde kanten mijn kant opgerent met vaart. Voordat ze mij net raken spring ik weg en ze botsen tegen elkaar aan. Ze donderen op de grond en de andere man komt op mij afgerend ik zwaai mijn been over de grond en laat hem struikelen. Ik geef een trap tegen zijn kaak. En zoek de sleutel die op de grond is gevallen. 1 van de 2 mannen staat op en komt weer naar mij toegerend. Ik pak de sleutel en glijd door zijn benen. Ik geef hem een trap in zijn rug en hij knalt tegen de muur. Ik loop naar de deur en stop de sleutel in het slot. Ik wil de sleutel net omdraaien totdat er verdovingsmiddel in mijn been wordt gespoten. Ik voel me zwak worden. Ik val op de grond en voel nog een klap tegen mijn hoofd. Mijn zicht wordt wazig en even later val ik weg.

-

Pray for Manchester ❤🙏