Hoofdstuk 29

893 51 18
                                    

Hey lieve lezers, zo erg bedankt voor alle lieve reacties en de stemmen. Zoals beloofd hier alvast een kort stukje om de week mee door te komen.

Afbeelding hierboven is Yoeri

Finnley Wilson (Finn) POV

Als Aiden zijn Beta, Ashton, weer naar buiten komt gaan we naar binnen, daar zie ik Yoeri zenuwachtig heen en weer lopen. Ik loop naar hem toe, "Alles goed man?" vraag ik. "Ik weet het niet Finn, Chris is zo onrustig en het ruikt hier zo sterk en die geur is zo lekker." Ik grinnik en zeg, "ik denk dat je haar eindelijk gevonden heb." Hij kijkt me vragend aan, "Je hebt je mate gevonden." Hierbij kijken Jesse en Aiden ook op. "Wat" zeggen ze beide. "Hoe bedoel je?" vraagt Aiden. "Chris, mijn wolf is zo onrustig en het ruikt hier zo sterk en die geur is zo lekker, ik word er haast gek van." zegt Yoeri tegen Aiden en Jesse. Aiden knikt, hij heeft al lang zijn mate dus kent het. Jesse vraagt dan, "wie is het, alleen Ashton heeft geen mate hier en de rest van ons heb je al veel vaker geroken." Yoeri trekt een gezicht en zegt "Man niks mee bedoelt maar ik val niet op mannen. De geur is trouwens overal maar wel al wat vervaagt, zo te zien staat de deur vaak open dus is ze hier al een poosje niet geweest." Ik draai me naar Aiden en vraag "Jouw zusje woont hier toch" hij knikt en ik zie hem het verband leggen in zijn hoofd. Hij glimlacht breed en zegt "Ja mijn zusje woont hier en ze heeft haar mate nog niet gevonden." "Waar is ze?" vraag Yoeri snel. "Ze is bij mij thuis, sorry dat ze er niet is. Ze past op mijn kinderen, want mijn schoonvader zijn gezondheid is niet goed en mijn vrouw wil erbij zijn mocht het mis gaan, het gaat op het moment erg slecht. Ik hoorde net van Ash dat ze hem zelfs naar het roedelziekenhuis hebben verplaatst. Ik ga zo naar huis om mijn kinderen op bed te leggen, als jullie het goed vinden kan ik daar ook blijven en dan kan Chloë gewoon naar huis komen en kan je haar ontmoeten." "Dat is goed, als je dat zou willen doen graag. Dat is goed toch Finn?" "Tuurlijk man, ik kan je de kans om je mate te ontmoeten niet af nemen."

Isaac komt de kamer in gelopen en zegt "Ik heb jullie tassen alvast uit de auto naar jullie kamer gebracht. Jullie moeten hem wel delen, Sam, Jesse en ik hebben hier onze eigen kamers en Chloë natuurlijk ook haar eigen. Dan heeft ze alleen nog een kleinere logeerkamer met twee bedden." "Het is al goed Isaac. Ik ben al blij dat we zo dichtbij kunnen verblijven." Hij knikt en gaat op de bank zitten, we waren zo bezig dat we nog in het begin van de woonkamer staan dus gaan wij ook zitten. Het is even stil voor Aiden de stilte verbreekt, "oké ik weet niet hoeveel iedereen hier weet, maar ik denk zo dat Sam de enige is die alles weet en Jesse een goede tweede is." Iedereen knikt en Jesse zucht, "Ik denk dat we bij het begin moeten beginnen en ik denk niet dat Yoeri en Finn dat weten. Chloë weet het omdat ze toen samenleefde met Sam en Aiden omdat ze hier de zomer heen kwam om de herstellen omdat ze niet wilde dat haar vader en broers het zagen. Isaac en ik hadden het ook niet geweten als we niet onverwachts op bezoek waren gekomen en wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben. Ik denk niet dat we het anders ooit geweten hadden." Hij zucht nog een keer voor hij met zijn handen door zijn haar gaat "Ik denk dat Isaac dat verhaal beter kan vertellen, ik weet niet of ik me in kan houden. Het is al moeilijk om het te horen, vertellen is denk ik onmogelijk." Isaac knikt maar kijkt er duidelijk ook niet naar uit om het te vertellen en Jesse kijkt mij dan strak aan, "Finn je moet blijven zitten, je wolf onder controle houden en vooral niet te veel flippen, bedenk je dat Sam buiten zit en we haar niet verder willen laten schrikken." Ik werp een blik op Isaac, Jesse ziet het en zegt "nadat we erachter kwamen dat Sam jouw mate is en je het haar hebt verteld, heb ik het Isaac ook vertelt. Het is een tweeling dus het is sowieso moeilijk om geheimen voor elkaar te houden, zeker zulke dingen." Ik knik en Jesse gaat verder naar achter zitten en lijkt zich scherp te stellen, zo erg kan het toch niet zijn, toch?

Midnight MoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu