Dokter Samantha Black (23), oftewel Sam of Sammy woont samen met haar familie op een legerbasis in het stadje Riverstone in Californië. Ze leeft een rustig leventje totdat ze op een dag een nieuwe patiënt binnen krijgt en die zijn vrienden zich wel...
Afbeelding hierboven is Finn als hij zijn roedel toespreek (verder in het hoofdstuk)
Finnley Wilson (Finn) POV
De rest van de week is verrassend rustig gegaan, ik heb redelijk goed kunnen slapen. Dat was wel niet in mijn eigen bed, ik ben in de logeerkamer gaan slapen waar Sam had geslapen. Haar geur hing in de hele kamer en haar kussen, gewoon heerlijk.
Toen Isaac en Sam uiteindelijk naar huis waren gegaan, was Jesse nog even snel op zoek gegaan naar de sporen en kon er al meer uit halen dan de rest. Helaas hebben we de rogues niet kunnen vinden, maar dat komt wel. Jesse zou het in de gaten houden als hij er op vakantie was, hij is dan toch in die bossen. Het was rumoerig in de roedel door Jesse zijn overwinning op Josh en dat daarna Jesse weer nergens te vinden was vonden de meeste maar raar. Josh blijft de trainingen doen tot we een andere Zeta daarvoor gevonden hebben, maar ik betwijfel of we op het moment een geschikt iemand daarvoor hebben. In principe zou Jesse het over moeten kunnen nemen na zijn overwinning, maar ik weet zeker dat dat er op het moment niet in zit. Niet nu Sam nog niet met de roedel betrokken is, dat heeft hij me al snel duidelijk gemaakt. Ik hoop dat dat snel is, ik kan niet wachten om mijn mate voor te stellen als mijn Luna aan mijn roedel. Bij het idee krijg ik een gigantische glimlach op mijn gezicht en jubelt Stefan in mijn hoofd. Yoeri zit tegenover me in onze werkruimte in mijn huis als hij me een blik geeft.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Finn en Yoeri's werkruimte bij Finn thuis
Hij zucht en schudt zijn hoofd "je bent weer aan haar aan het denken hé" zegt hij met een glimlach. Ik probeer mijn gezicht weer strak te trekken maar dat lukt niet dus knik ik maar "lovesick puppy" hoor ik Yoeri mompelen. Ik laat een speelse grom horen en hij steekt zijn handen op in overgave, we schieten beide in de lach en Tess en Jem net binnen komen. "Waar hebben jullie zo lol over?" vraagt Tess terwijl ze haar wenkbrauw optrekt, "waar hebben jullie zo lol over" mokt Yoeri haar na en Tess geeft hem een blik voor ze hem de vinger geeft. "Ik heb vanochtend nog met Sam gesproken" zegt Tess en ik ga gelijk rechtop zitten, "is er wat mis?" vraag ik snel, bezorgd. Tess rolt haar ogen "nee niks mis, we zijn gewoon vrienden geworden en bellen of sms'en af en toe. O ik moet je nog een foto laten zien die ik haar een paar dagen terug heb toegestuurd, zo cute. Maar goed daar had ik het niet over. Ik sprak haar dus en ze komt vanmiddag met haar hele familie naar het lakehuis om de spullen te brengen en dan gaat de rest 's avonds weer naar huis en blijven zij en Jesse enzo daar. Het leek me handig om het je even te laten weten zodat je misschien door kan geven dat de pups er niet te dichtbij in de buurt meer moeten komen." Ik zit de hele tijd te knikken en als ze klaar is vraag ik "over welke foto heb je het?" ze laat een grijns zien en ik zie een twinkel in haar ogen die niet veel goeds betekend. "Tess" zeg ik een beetje argwanend "wat voor foto heb je naar mijn mate gestuurd." Ze grijnst en zegt "ik heb misschien en misschien ook niet een foto van jullie samen genomen toen ze hier bleef slapen" Jem en Yoeri staan haar met open mond aan te kijken en ik geef haar een blik "en hoe heb jij die foto genomen?" "ik ben heel misschien 'snachts naar haar kamer gegaan, oorspronkelijk om te kijken of alles goed was, maar vond jullie samen slapend en vond het te schattig om niet vast te leggen." Onze mond zakt letterlijk op de grond en ik zeg "je weet wel wat er had kunnen gebeuren hé" Tess kijkt me vragend aan dus zucht ik en mompel "niet dus" Jem schraapt zijn keel en zegt "ik leg het wel even uit" hij draait zich naar Tess en zegt "je hebt hier nooit mee te maken gehad omdat je ouders en hun wolven je als hun pup herkende of ze nou sliepen of niet. Maar normaal gesproken is het niet slim om een Alpha-wolf te storen als hij met zijn mate slaapt. Zijn wolf kan het onbewust overnemen en je niet direct herkennen en hierdoor aanvallen om zijn slapende mate te beschermen. Het is ons dierlijke instinkt. Zoals ik net al zei, de kinderen van de Alpha en Luna hebben hier geen last van omdat de geur bij zowel mens als wolf staat voor iets wat van hun is, hun kind, hun pup en dus geen bedreiging is." Yoeri maakt het af door te zeggen "dus je hebt om eerlijk te zijn geluk gehad, zeker met hoe sterk en territoriaal Stefan is, plus dat onze Luna een mens is en zichzelf dus minder kan beschermen. En dat je ook nog een foto hebt kunnen maken" hij fluit zachtjes tussen zijn tanden, hij klapt in zijn handen "maar nu we dat gehad hebben, kom maar op met die foto." zegt hij met een grijns "ik wil die tortelduifjes wel zien" ik geef hem een blik maar hij rolt alleen zijn ogen naar me. Tess pakt haar mobiel erbij en gaat opzoek "wil je hem zo zien of moet ik hem even doorzenden naar het digibord?" We hebben in onze werkruimte een digibord opgehangen, dat is een soort ultragrootte tablet, het is soms makkelijker als we met z'n drieën zijn om daar dingen op de bekijken en aanpassen dan op een computer of tablet. "Stuur maar door" zegt Yoeri, de grijns nog steeds aanwezig. Opeens verschijnt er een foto op het bord en ik moet zeggen, het is inderdaad schattig.
