My Angel Girl (1 and 2) [Completed] [Revising]

Chapter 29:_proposal")

Chapter 29:

                   _proposal")

 

Roscel POV

Katulad nga ng inaasahan natin, kapag masaya ka mabilis na lumilipas ang oras. Sa sobrang bilis hindi ko na namalayan na bukas na kami aalis. Si Liscel lang ang nakakaalam nito. Sasama daw kasi siya saakin. Ewan ko bas a babaeng ito. Bestfriend daw kasi forever. Si Jolo nakakapaghintay pero ako daw baka daw namalayan nalang niya na wala na pala ako sa mundo. Kung tatanungin niyo ako kung anong gagawin niya. Wala ako masasagot.!

Nandito kaming lahat sa Mall magliliwaliw.

Kailangan kong sulitin ang oras na kasama ko siya. Kasi bukas panigurado hindi na niya ako makikita!

"Roscel tara alis tayo" yaya niya saakin.

"Saan naman tayo pupunta?" tanong ko

"Basta" at hinila na niya ako. Hindi na kami nagpaalam. Kasi naman eh.

Sumakay kami ng kotse niya at agad niyang pinaharurot ito. Tumingin ako sakniya. Ang laki ng ngiti niya sa labi...

Mamiss kita! Sumasakit na naman ang puso ko. Ganito ako palagi kapag nakikita ko siyang masaya! Parang dinudurog ang puso ko... Bukas iiwan na kita.

Dinala niya ako sa isang mataas na lugar. Ang ganda super! Hindi ko inaasahan na may ganito pala kagandang lugar.

"Do you like it Cel?"

Napatango ako. "Super"

"Dito ako nagpupunta kapag malungkot ako"

Napangiti naman ako... "So bakit mo ako dinala dito?" tanong ko naman sakaniya

"Wala lang!. At itong araw na ito ang pinakamahalagang araw sa buong buhay ko"

Ngumiti nalang ako... Dinadam ko ang paligid. Gabe na pala! Ilang oras nalang aalis na kami.

Maya-maya hinawakan ni J.L ang kamay ko.

And the next thing I know nakaluhod na siya sa harap. Halos hindi ako makahinga sa nakikita ko.  Hindi ko inaasahan ito.

"Cel alam kung masyado pa tayong bata para dito... Pero hindi ko na kasi kaya na mawala kapa sakin kaya"

Hinalikan niya ang kamay ko na hawak niya. At may nilabas siyang isang singsing sa bulsa niya. Wala akong ginawa kundi umiyak, naiiyak ako sa tuwa and at the same time nasasaktan ako kasi hindi ko alam kung anung mangyayare bukas at sa susunod pang mga araw...

"Will you be my wife?"

Tuloy tuloy na tumulo ang luha ko. Pero isa lang ang naisagot ko sakaniya. Tumango ako para sabihin na papayag ako pero... Pero natatakot ako! Hindi ko alam kung bakit basta natatakot ako na baka hindi ko siya mabalikan after ng pagtango ko.

Tumayo siya at niyakap ako ng napakahigpit.

"Thank you!"

"Lance. Papaya ako sa gusto mo. Pero hintayin mo ako ah. Promise?"

"I promise, kahit pa matagal yan. Hihintayin kita. Hihintayin kita. Grabe ang saya ko. I love you Cel. Mahal na mahal kita" matapos niyang sabihin yun. Agad niyang inangkin ang mga labi ko...

Pero sa bawat halik niya ayaw naman akong tantanan ng mga luha ko...

*****

[A/N: Punta naman tayo kila Liscel]

Liscel POV

Teka nasaan na ba yung dalawang yun. Kanina nasa likod lang namin yun ah! Ito talagang si J.L hindi man lang marunong magpaalam. Kanina pa ako tulala habang naglalakad.