My Angel Girl (1 and 2) [Completed] [Revising]

Chapter 28: _My decision"(

Chapter 28:

                   _My decision"(

 

Roscel POV

"Lance I'm sorry. I think its about time para pakawalan na natin ang isat-isa"

Yung ngiti niya biglang nagbago.

Samantalang ako naman pinipigilan ko lang na tumulo ang luha ko... Kailangan ko maging malakas para sakaniya.

"Bakit?"

Hindi ako nakaimik sa tanong niya.

"Dahil hindi na kita mahal. Ayoko ng ipagpatuloy pa ito kasi naglolokohan lang tayo" sa mga sinasabi kong yan parang dinudurog paunti-unti ang puso ko. Alam niya at ni Lord kung gaano ko siya kamahal, pero kailangan kong gumawa ng hakbang para hindi ko na siya mas lalong masaktan.

Hindi pa nga siya nakakapagsalita. Tumayo na ako.

Tinitingnan ko siya kahit sandali. Tahimik lang siyang nakatingin doon sa paligid habang tuliro.

I walk away at sabay ng pagtalikod ko ay ang naguunahang luha sa pisngi ko.

Sorry Lance. Pero ito ang alam kung solusyon sa problema ko... Yun ay ang palayain ka ng maaga para hindi muna maramdaman ang sakit kapag mas lalo mo pa akong makasama.

******

"Roscel baby Roscel" nagising ako sa isang babaeng umiiyak sa tabi ko.

Pagmulat ko nasa kwarto pala ako.

Akala ko totoo yung panaginip ko...

"Ma!"

"Thank God gising kana. Tatawagin ko lang ang doctor" sabi niya at agad na may kinuha sa bag niya pero pinigilan ko siya.

"Huwag na ma! Ok na ang nararamdaman ko" bumangon ako para maka upo sa kama.

"Ma. May favor ako sayo" bulalas ko.

"Ano yun Roscel?"

"Pwede po bang sa ibang bansa nalang ako mag-aral. Pwede po bang magliwaliw ako sa ibang bansa?"

Halatang nagulat siya.. "Pero paano sila J.L dito?" tanong niya

"I'm breaking up with him Ma"

"Pero bakit?"

"Ma narinig ko kayo ng Doctor sa hospital. Alam kong may sakit ako"

Napaluha kaagad si mama sa sanabi ko...  "I'm sorry baby. Hindi ko naman alam na may ganito ka palang karamdaman edi sana palagi nalang ako sa tabi mo nung mga panahong kailangan mo ako"

"Huwag kana nga umiyak Ma!"pinunasan ko ang luha niya. "Kahit na wala ka sa tabi ko nung mga panahong iyon. Ikaw pa din ang the best na Ina para saakin."

Mas lalong umiyak si Mama at niyakap ako... "Pagagalingin kita anak. Kapag pumunta tayo ng ibang bansa patingnan agad natin yang sakit mo"

Tumango nalang ako.

"At kung gusto mo talaga na doon na magaral. Sige ipapaayos ko na ang mga kailangan mo."

"Thanks Mom!"

*****

Pupunta ako ngayon sa bahay nila J.L. namiss ko na siya eh. Kanina ni hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay nagtatampo tuloy ako. At yung nakita ko kanina sa paghalik sakaniya nung babae, wala na yun saakin. Ang imporatante nalang saakin ngayon ay ang mapasaya  siya. Gusto kong sulitin ang oras na kasama ko siya kasi in 1 month. Alam kung masasaktan siya sa gagawin ko.