Chapter 15 (nightmare 2)

72 5 0
                                    

Napangiti ako kay clark. Kahit mukha na ako tanga sa kaka-iyak. Pinahid nya ang luha ko. Then smiled back at me.




"--...Habang Umiiyak ako sa may entrada ng kwarto. Tinitigan ko ang kabu-uan ng kwarto. Naghahanap din ako nang pwede ko'ng labasan. Pero bigo ako. May bintana nga ako nakita pero naka-bakal naman ito. Nasa isang maruming silid ako. Iniisip ko kung dito naba talaga ako mama-matay. Napabalik ako sa realidad. Nang may narinig ako mga yabag sa labas. Binuksan nila ang pinto agad ako. Kinabahan. Baka gawin nila din ang ginawa nila sa ate ko pero...hindi.. nang makapasok sila. Mas lalo ako nakaramdam ng pangamba. Nagsumik-sik ako sa may gilid ng kama. Naglakad sila papunta sa direksyon ko saka nila ako marahas na ipinatayo. hinawakan nila ang magkabila kong kamay at pilit na itina-taas...--"



Patuloy lang ang pag-agos ng luha ko sa mata.



"--.. itinali nila yung kamay ko saka nila hinila pa-taas. Para ako'ng sako'ng inilambitin nila sa ere. Nahiyaw ako sa sakit. Para sila'ng bingi. Walang naririnig. I saw one of them wearing a punching gloves. I was terrified. And then one thing i knew, sinimulan na nila ako'ng saktan. Ginawa nila akong punching bag. Paulit ulit nila ako binugbog. Kahit umuungol na ako ng protesta...-"



umiiling ako




"-.. hindi nila ako pinakinggan. They did not just tortured me physically but also mentally. Wala silang awa. Sinasabi pa nila sakin. Kung ano ang ginawa nila sa tatay ko, kay mama, at kay ate. Halos magmakaawa na ako sa panginoon. Na sana patayin na lang nila ako. Ang sakit-sakit. Sobrang sakit. Wala silang awa. Mga animal sila, mga demonyo...--"



Loving the mafia bossWhere stories live. Discover now