Loving the mafia boss

Chapter 13

Bumuntong hininga muna ako. Bago magsimula. Saka Tumango. "W-what do you want to k-know first?" Tanong ko sa kanya. "Tell us your..--" parang nag-iisip pa ito. "--.. your name and....age?..--" sinulyapan nya pa si clark "--...at kung may boyfriend kaba. At kung ano-ano pa ikaw na bahala. Just tell us something about you.." sabi nito sabay ngisi. Tinaasan ko sya nang kilay. Nagtataka man pero sinagot ko nalang. I clear throat first.  Tuma tango lang ako saka nag-simula na.

"my name is S-Savannah Rune Martin, i'm 19 y/old. 4rth year hrm., i-i have an ate...--"   Para akong kinakapos ng hininga, pag naalala ko sya. I missed her so much. "--.. her name.. her name is Fre..--"  parang nahihirapan ako'ng bigkasin ang pangalan nya. God! Please. "--...Freya shane Martin sh-she's a law student an ispiring lawyer..--" ate? Usal ko. "--...My mom is Brianne Drew Martin she's an obgyne doctor and My..--" parang may bumabara sa lalamunan ko kahit wala naman ako kinakain.  "--... D-Dad is George luis Martin. H-His a lawyer. A-and.....--" di kona natuloy ang sasabihin ko ng...ng pigilan ako ni clark na mag-salita. "Stop. Babe. You can stop. Ok na" sabi ni clark. "Y-yeah. Its ok avah, thank you. Y-you stop stop crying" sabi ni val. Nagtaka ako sa sinabi nya.

I touch my face and found out. I was really crying. Diko namalayan na naluluha na pala ako. "I-i'm sorry, i-i just--" clark stop me again. "Its ok babe. Don't say sorry" sabi nito habang pinapahid ang luha sa pisngi ko. Tumango lang ako. Saka nginitian sya. I mouthed. "Thank you". Nginitian nya ako. Sabay halik sa noo. Kung sa iba magre-react ako. But i let clark do that. Gumagaan ang pakiramdam ko. 

"So!" Sabi ni val. Pagkuha ang atensyon namin. Tinignan ko sya. Nginitian nya lang ako. "So.... you said your 19?.. tama ba?" Tanong ni val. Tumango ako. "Yes." Habang tumatango. Nakita ko na tumingin ito kay clark kaya tinignan ko din sya. Bakas sa mukha nito ang gulat. Pero sandali lang iyon. Saka nya ako nginitian at hinalikan ulit sa noo. Nakak-ilan halik na ang lalake saakin. Pero as always hinahayaan ko nalang. Kahit yung iba mejo nagulat din. "Bakit? Bakit ganyan ang itsura nyo?" Tanong ko. "Your so young". Sabi ni val.

Si john walang reaction pero yung katabi nya tumango ito. I think ben is his name. Sabi din kasi ni nanay fe. "Aah, hindi naman ako ganun kabata. Actually i'm turning 20 this year" sabi ko. " but your still young," sabi ni val. Sabay tingin kay clark. "So you have boyfriend you left?" Tanong ulit ni val. Naramdaman ko ang paghawak ni clark sa kamay ko. Tinignan ko sya at seryoso itong nakatingin sakin ganun din naman yung iba kaso iba lang ang pinapahiwatig ng mata ni clark. Umiling ako. "No. i dont have a boyfriend" sabi ko diko parin inaalis ang tingin ko sa kanya. "I-i never been with a guy before, d-dad won't allow me to have a relationship. He-he said. Studies first" sabi ko pa.

Diko maintindihan bat sinasabi ko pa ito. Kusa lumalabas sa bibig ko ang mga salita. The fuck!. Nakita ko may sumilay na ngiti sa labi ni clark. I heard someone. Cleared his throat. Agad ako umiwas ng tingin. Para ako nahihipnotismo sa paraan nang titig ni clark. Lumunok ako. Shit! Ang bilis ng tibok ng puso ko. Si val kasi. Sa kanilang apat ito ang pala-tanong. Which i don't mind naman. Pero nakakainis parin.

Napansin ko hindi lang pala si clark ang nakangisi pati sina val,john and ben. Pero ang ngiti nila ay iba. Ngiting nangaasar. Pinagtatawanan ba nila ako. Kainis talaga. Tinarayan ko nalang sila.

Pagkatapos ng introduction ko at kung ano-ano pa. Balik kami sa original na topic kung bakit talaga nila ako pinatawag dito para kausapin. Kinakabahan parin ako pero dina tulad ng kanina halos panghinaan ako ng loob. Salamat sa kanila mejo gumagaan ang pakiramdam ko.

Alam ko din naman kung bakit nila ako pinatawag. "Ayos naba ang pakiramdam mo ngayon?" Tanong ni val. Tumango ako saka nginitian sya. Tumango din ito at ginantihan ako ng ngiti. "Good, now back to the real reason why we want to talk about..--"   Huminga muna ito ng sandali saka nagsalit ulit  "--...avah, i know you don't want to talk about this, pero we just want to help you, and by helping you, we want you to tell us, what happend to you before they rescued you." Sabi ni Val.

Nararamdaman ko ang higpit ng hawak ni clark sa kamay ko. Its like sending me a message. Telling me its fine. Tinignan ko sya at nginitian nya ako. "Its ok if you don't want to talk about it. We understand" sabi nya sakin. God is still good. Kahit wala na akong pamilya. Ipinakilala parin nya sina clark sakin. Nginitian ko parin sya. Making him to understand. Na ayos lang at kaya ko. Kakayanin ko.