Chapter 2

100 8 0
                                    

Nang may magpaputok ulit.
Hinawakan magkabila ni ate frey ang pisngi ko.

"Avah, listen...tumakas kana. At wag na wag kang lilingon. Tumakbo ka as fast as you can. At kahit may marinig ka. Wag na wag kang babalik..ok?"
Sabi nya sakin sabay halik sa noo.

Napaiyak nalang ako habang tumatango. Ginagawa ni ate ang pahhalik sa noo ko pg nagpapaalam.

"I'm sorry ate, i'm so sorry," sabi ko.

Habang pinapahid nya ang luha sa aking pisngi.
Nakapikit lang ako.

may pinasuot si ate sakin na kwintas.

"Tandaan mo, mahal na mahal ka namin. Mahal na mahal ka ni ate frey mo, ok? Be strong. Promise me"

Alam kong pinipilit ni ate ang patatagin ang loob ko.

"Oo ate,pro-promise"
sabi ko.

"Now go!!, malapit na sila.. gagawa ako ikakatigil nila"
sabi nito sabay tulak sakin

"go!"
Sigaw nya..
naglakad na ako at unti-unti na
ako tumatakbo.

Hindi ko alam san ako paparoon
basta ang alam ko kailngan kong makatakas...

"ate, mama papa"
sambit ko
"paalam"
Pagsusumamo ko
habang papalayo sa kinaroroonan ng ate ko.

Hanggang sa may narinig akong sigaw ni ate at paputok ng baril.

Napatigil ako.

Gustong bumalik at tulungan si ate.
Pero hindi na pwede.

Masakit man pero gagawin ko ang pinangako ko. Mabubuhay ako.
No matter what. Hanggang bumuhos ang malakas na ulan.

Palinga-linga ako sa daan kung
san ako pwedeng magtago.

Pero bigo ako.

wala ako pwedeng pagtaguan.
Ito nalang ang pwede kong gawin.
Ang tumakbo ng walang hanggan.

Hanggang sa makahingi ako ng tulong. Habang ngtatakbo.

Narinig ko nanaman sila ngsalita.

"Putangina ka! Pinapagod mo kami. Pag nahabol ka namin. Makakatikim ka sakin!" Sigaw nung demonyo.

Hindi kona inisip ang pagtago.
Tatakbo ako.
Bahala na.
Nakarinig na naman ako ng ilang putok ng baril.

"Ah!"
Impit ko'ng sigaw.

Naramdamn ko nadaplisan ako sa may braso. Pero pinagsawalang bahala ko nalang.

Patuloy parin ako sa pagtatakbo.
Hanggang sa may naaning akong kalasada

"malapit na ako"
sabi ko.

Wala nadin akong masyadong naririnig na mga yabag.

Marahil ay nailigaw kona sila.
Mas binilisan ko ang pagtakbo.

Kahit na minsan nadadapa na ako sa putikan. Tumatayo parin ako agad.

Kailangan kong mabuhay.

Nang makarating ako sa daan.
Umuusal ako na sana may dumaan.

Naglinga linga ako na sana may dumaang sasakyan na sasaklolo sakin.

Pero bigo ako dahil wala ako makita dumadaan.

Hanggang sa may narinig na ako ngsalita sa likod ko.

"Dito ka lang din pala pupunta pinahirapan mo lang ako."
Sabi nito na ikinatayo ng balahibo ko.

Natatakot ako.

Tatakbo sana ako ng hilahin nya buhok ko. Pinipilit ko makatakas pero.
Mahigpit ang pagsabunot sa buhok ko.

Napangiwi ako

"parang awa nyo na!!. please wag po"

sabi ko habang umiiyak na ako sa takot sa kung ano ang mangyayari sakin.

Ang demonyo tumawa lang

"hahaha! Madali naman akong kausap eh, di kita papatahin muna..."

tumigil ito saglit. At hinila ako nito sa braso.

"..pero titikman muna kita, di ppwedeng mamatay ka nang di nakakaranas ng langit.hahaha"

sabi pa nito. kinilabutan ako.

At mas lalo ako ngpumiglas. Pero masyado syang malakas at malaki sakin.


Nakita ko ang itsura nyang puno-puno ng kahayupan.

"Wag po maawa po kayo"
sabi ko.

"Wag kang magalala. Masasarapan ka din pasalamat ka nga at mag-isa ko lang" sabi nya hbang nakangisi.

At unti unti nyang inilalapit ang mukha nya.

Sinampal ko sya bago nya maidikit ang nakakasuka nyang mukha sakin.
Ginantihan nya ako ng Suntok sa sikmura. Nang mawalan ako ng lakas pinahiga nya ako sa may gilid ng daan.

Alam nya walang makakarinig sakin kahit na umiyak at sumigaw ako.


Kinubabawan nya ako. At hinahalikan nya na ang leeg ko.
Patungo sa tenga ko. Nandidiri ako.

"Ang bango mo, mas mabango ka sa ate mo,hmmmm"
sabi nito habang dinidilaan nya ako sa may leeg ko.

pinunit ang damit kong bestida.
Sa may dibdib ko

"tangina! Ang bango talaga."
Sabi nito habang

ang mga kamay nito ay naglalakbay na sa mga maseselang parte ng katawan ko.

Mula sa dibdib ko patungo sa hita ko. Natatakot na ako.

"Wag po please. Maawa kayo" pagmamakaawa ko.

napapangiwi na ako sa sakit.

Habang umiiyak.
Pinag darasal ko nasa may tumulong sakin kahit. Kahit sa loob loob ko.

Malabo ang mangyari.

Loving the mafia bossWhere stories live. Discover now