"Hoooo! Tol akala ko talaga susundan tayu nung tao kanina dun sa nadaanan natin. Biruin mo yun, tumingin sya tapos tumakbo. Balak ata tayu patayin nun eh" ani ni bruce. Kung iisipin tama sya halos tumindig lahat ng balahibo ko nung tumakbo sya papalapit samin halos mataranta kami ng mga kaibigan ko baka mamaya mamatay tao pala yun tapos nung nakita nya kami ay huntingin kami... Katakot!!
"Pero naisip ko lang diba nakita nya tayung tatlo?" Tanung ni arc.
"Oo nakita nya tayu, bakit mo natanung?"sagot at tanung ko kay arc.
"Kung nakita nya tayu di kaya huntingin nya tayu? O kaya hanapin tapos saka tayu isa isa papatayin....naku tol ayoko pa mamatay ang dami ko pang gustong gawin sa buhay"ang madramang sagot ni arc.
"Naku tol pano nga ba yun? Baka mamaya kapag nakauwe kami tapos kung kailan nagiisa na tayu saka tayo patayin nun." Ang natatakot ding tanong ni bruce, kahit ako ay natatakot na ngayun magisa lalo na kung alam kong nakita ng killer o kung ano man ang mga mukha namin.
Habang naguusap kami ay di ko maiwasan ang isipin ang taong yun. Di ko nakita ang mukha nya pero di rin kami sigurado kung killer nga ba sya o nahinge lamang ng tulong samin.
"Pero kung iisipin di natin alam ang tunay nyang pagkatao at hitsura diba? Pano tayu makakasiguro na ligtas tayu at wala sya sa paligid?" Tanung ni arc na syang nagbigay ng palaisipan samin. Pano nga ba kami makakaligtas kung di namin alam ang hitsura ng killer?
"Di ko din alam tol kung sakaling makita natin ang killer o kung isa man satin tatlo ang nakaalam dapat magsabi agad para mabalaan ang dalwa." Ang huwestyon ko sa dalwa.
Tanging pagtango lang ang naisagot nilang dalwa ng bigla nalang....
Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!!!!!!
Sigaw naming tatlo ng biglang bumukas ang pinto at niluwa dito si manang kasambahay nina bruce.
"Jusko! kayung mga bata kayo oh oh...aatakihin ako sa puso sa ginagawa nyo!" ang reklamo samin ng matanda.
"Pasensya na po manang, eh bakit po ba di kayu kumatok muna bago pumasok?" Tanung ni bruce
"Pasensya na din iho ang dami ko kasing dala kaya di ko nadin inabala pa masyado sarili ko para kumatok matanda nako para magdala ng madami." Ang sabi ni manang.
"Naku okay lang po manang. Pasensya na din po nagulat po kami sa biglaan nyong dating eh" ang natatawa kong tugon kay manang.
"Oh sya sige na eto na yung meryenda nyo babalik nako sa kusina" sagot nya sabay lapag sa kama ni bruce ang mga meryendang inihanda samin ni manang.
"Salamat po manang" ang sabi namin saka umalis si manang at naiwan ulit kaming tatlo dito sa kwarto nya.
"Tama na nga yang paguusap na ganyan kinikilabutan ako eh" ang sabi ni bruce at saka kami nanood ng pelikula.
.....................................................
Naisip namin manood ng nakakatakot na horror. Sa totoo lang sanay kaming tatlo manood ng nakakatakot pero ngayon parang naduduwag kami lalo na kung yung hitsura ng killer ay halos katulad sa nakita namin sa labas kanina lamang.
"Tol patayin muna ang palabas natatakot ako eh"ang nanginginig na boses ni arc.
"Ikaw na tol natatakot akong tumayo"sabi naman ni bruce.
"Eh kung ikaw nalang kaya david?" Suwestyon ni arc.
"Teka bakit ako? Natatakot din naman ako" ang sagot ko dahil talagang natatakot nako.
"Pano yan sino magpapatay ng dvd? Kung pare-parehas tayong takot walang magpapatay niyan?"tanung ni bruce hanggang sa may biglang nagsalita...
Ako nalang ang papatay...
...............................
Dito na po muna ulit ang UD. Masakit na kasi ulo ko. Sinisipon akong mabuti eh.
Anyways please read my stories. Thanks
YOU ARE READING
A Boy's EVIL Beauty(boyxboy)
Teen Fictiondati ang tanging nababasa natin ay isang hamak na gay na mabaet at pagkamisteryoso. what if ang dating alam natin na androgynous na boy ay isang masamang tao? ano kaya ang gagawin mo kapag nakabangga mo ang isang mukhang angel ngunit kabaligtaran ni...
