Confia en mi × Lutteo ✔️

II. Goście

Nie ma nic bardziej trudnego niż ten wiek dojrzewania nastolatków. A to właśnie Ci biedni rodzice muszą zmierzyć się z tym niełatwym zadaniem, które sprowadza na nich bycie matką i ojcem. Niestety nie każdy rodzic podejmuje się tak ciężkiej drogi wsparcia i zrozumienia swojej pociechy. Lecz Luna posiada to szczęście, ponieważ ma bardzo opiekuńczych rodziców. Mimo iż nie są jej biologicznymi to i tak kochają ją z całego serca, zrobiliby dla niej dosłownie wszystko.

Kiedy państwo Valente byli zajęci rozmową, nagle przed domem słychać głośny warkot silnika. Któż mógł przybyć do ich posiadłości?

Z czerwonego, lśniącego, bardzo drogiego i luksusowego samochodu jako pierwsza wysiadła piękna, wysoka i zgrabna blondynka. Z jej wyrazu twarzy można było wyczytać iż patrzy na wszystkich z pogardą a najlepsze mniemanie ma wyłącznie o własnej osobie. Od jej błękitnych, przenikliwych oczu bije lodowate spojrzenie, które paraliżuje od stóp do głów. Nastolatka ubrana jest bardzo szykownie. Ma na sobie białą, rozpinaną bluzkę bez rękawów, ozdobioną małymi, srebrnymi cekinami z ozdobnym kołnierzykiem. Do tego lekko różowawe, zwiewne spodenki okalane delikatną koronką. Buty natomiast bardzo kontrastują z całym strojem, ponieważ są krwisto czerwone. Jako drugi z pojazdu wysiada wysoki, dobrze zbudowany brunet, ubrany w czarny garnitur. Wydaje się być bardzo tajemniczy, ponieważ swoje spojrzenie skrywa pod ciemnymi okularami. Stanowczo podchodzi do drzwi obok, delikatnie naciskając klamkę. Jako ostatnia z auta wysiada smukła kobieta w średnim wieku, Włosy ma w kolorze przybledzonego blondu, upięte w perfekcyjnie ułożony kok. Ona również mrozi swoim lodowatym i pełnym nienawiści spojrzeniem. Jej ciemno zielona, dopasowana sukienka idealnie komponuje się z beżowymi szpilkami.

Małżeństwo Valente słysząc hałas dobiegający z zewnątrz w pośpiechu wybiega, ponieważ doskonale wiedzą kto, tego dnia ma pojawić się w ich domu.

- Witamy Państwa serdecznie w Naszej posiadłości - oznajmił Miguel kierując swój wzrok w stronę gości - Miło mi Państwa powitać. Nazywam się Miguel Valente a to jest moja żona Monica - wskazuje na kobietę stojącą obok.

- Bardzo Nam z tego powodu miło iż możemy gościć Państwa w naszych skromnych progach - oznajmia ciepłym głosem Monica.

- Tak, tak witam Państwa Valente. Nazywam się Rey Gutiérrez, jestem doradcą obecnej tutaj Pani Szaron Benson - wskazuje na kobietę zbliżającą się w ich kierunku.

- Witam, widzę, że Rey już wyręczył mnie i przedstawił - sztucznie uśmiech się w stronę mężczyzny w garniturze - A to jest właśnie moja siostrzenica Ambar - kobieta wskazuje na blondynkę stojąca obok.

- Tak, Dzień Dobry. Jestem Ambar Smith. - oznajmia energicznie odrzucając za siebie swoje blond włosy.

- Mam nadzieje, że będziecie się tu Państwo dobrze czuć - powiedział Miguel - A na ile Państwo do Nas przybyli? - pyta z zaciekawieniem.

- Na bardzo krótko. Pani Szaron przybyła tu tylko po to aby dopełnić formalności związanych z zakupem domu. - oznajmia stanowczo Rej.

- Dobrze, a zatem zapraszam do środka. - pan domu wykonuje lekkie skinienie w kierunku drzwi wejściowych.

|√|

Witam Was Misie! ;* Dzisiaj taki trochę dłuższy rozdział. Mam nadzieje, że nie zanudził Was na śmierć ;p. Cieszę się z Waszych pozytywnych komentarzy mimo iż to dopiero II rozdział ^^ Dedykuje tę część mojej kochanej Karolci z aska >>>> @yosoyluna2 Bardzo mnie wspiera i za to Ci dziękuję Kochana! ;* <3 A zatem dziękuję za uwagę i do zobaczenia! ;*