You're My Last Chance [HunHan] (√)

5.Chapter

                                                                       5.Chapter

"Luhan hyung, b-ben bir şey gördüm," Jongin'in kucağındaki mangolarla arkadaşlarının yanına gittiğinde Luhan Jongin'in ne saçmaladığını düşünüyordu.

"B-benim gördüğüm şeyi mi gördün?" Minseok, Jongin'e tedirgince sorduğunda Jongin belli belirsiz bir şekilde başını salladı.

Jongin kucağındaki mangoları Luhan'ın önüne döktü.

"Nereden buldun bunları?" Luhan önünde duran iri sulu meyveyi eline aldı.

"Biraz ileri de mango ağacı vardı," Jongin hâlâ o gördüğü insanı düşünüyordu.

Tüm üyeler mangoları teker teker yemeye başladılar. Jongin elindeki meyveyi kemirirken kısa adamı düşündü.

Çıplaktı değil mi?

Şey bir de kasları vardı.

Dudakları da kalp gibiydi.

Kendi kendine düşünürken Luhan seslendi.

"Şu meyveleri yedikten sonra ormanı bir kolaçan edelim, bakalım bu gizemli adam kim?"

Rahat konuştuğuna bakmayın, aslında içinde korku kırıntıları taşıyordu.

-

"Kyungsoo neden tişörtün ıslak?" Tao uzandığı yerden söyledi.

"Mango toplayacaktım, salaklık yapıp kestirme yoldan gidecekken çamura bulandım," Kyungsoo yakılan ateşin etrafında dönüp oturacak yer aradı.

Sehun elinde balıklarla mağaraya girdiğinde Yixing el çırptı.

"Çok acıktım," Deyip Sehun'a güldü.

Sehun, balıkları Chanyeol'a uzatıp verdiğinde Yixing'in yanına oturdu. Üyelerden en çok Yixing'i seviyordu. Onun masum ve çocuksu hâli ona huzur veriyordu.

"Sehunnie~ çok cesursun hep bize balık getiriyorsun, karnımız sayende doyuyor," Ellerini ateşe tutarak ısıtan Sehun güldü.

"Sende bize değişik meyveler topluyorsun, bence sende bizim karnımızı doyuruyorsun." Sehun Yixing'in başını okşadığında Yixing gülümsedi.

O sırada Chanyeol balıkları hazırlamış kızgın ateşte pişiriyordu.

Sehun bir köşede suratı asık bir şekilde oturan Jongdae'yi görünce Chanyeol'a bakış attı.

"Ne olmuş buna böyle?" Sehun'un sorusu üzerine Chanyeol fısıldadı.

"Dünkü insanı anlatıp duruyor işte," Sehun başını sallayıp Jongdae'ye seslendi.

"Jongdae ateşin yanına gelir misin?" Jongdae ona inanmayan arkadaşlarına omuz silkip surat astı.

"Şu an çocukluk yaptığının farkında mısın?" Sehun oflayıp ateşte kızaran balıktan bir parça koparıp Yixing'e uzattı.

"Aslında ben Jongdae hyunga inanıyorum," Tao'nun söylemi üzerine Jongdae Tao'ya baktı.

"Bugün sabah saatlerinde yüzmek için denize girecekken okyanusta ayakkabı ve birkaç bavul gördüm." Sehun şaşkınca Tao'ya bakıp kaşlarını çattı.

"Lanet olsun her gün Yixing'in duvara attığı çeltikler sayesinde günleri sayabiliyorken burada insan olması mümkün mü!?" Deyip sertçe konuştu. Ona şaşırarak ve korkarak bakan arkadaşlarına göz devirip konuştu.

"...tamam şu balıkları yedikten sonra etrafa bir bakınalım." Deyip nefes alıp verdi.

-

Olum bunlar uçmuş.kkk

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Yawww azcık yorum yapsanıza ponçik güzellerim:))