Kokunun, sesinin, gülüşünün olmadığı satırlar bunlar
Çünkü yokluğunu varlığından çok biliyorum.
Yazınca azalır sanıyorsun ama hiçbir şey azalmıyor.
Meğer paramparçaymışım,
Her satır beni daha da deşti, kanattı.
Sana açtım kendimi içimi senle doldur diye
Doldurmadın
Yokluğunla doldurdum her günümü bende.
Sana yaptığım her iltimas, diğer kalplere yaptığım haksızlık oldu.
Benden bir hayat çaldın,
Bunca zaman sevebilme hakkımı benden aldın,
Kalbime itimad edemeyecek bir suçluya dönüştürdün beni.
Artık canım yetmiyor
Hüküm giydim sensizliği
Sonsuza kadar.
