Alev alev yanan gözlerimdeki kırgınlık,
Zayıf bir sesle dillendi
Giderken bırakılan bir gün doğumu daha.
Her yeni gün, yepyeni bir güneş derken
Peşinden gitmeye çalıştığım
Zamandan korkuyorum,
Dilsiz, kör, sağır bir zaman.
Ay'sız bir gece vakti
Sensizliğe kulak verdim
Yoksun, kördüğüm oldum
Geride bıraktıkların, geçmişi yüzüme taşıyan insanlardan daha çoktu
Turgut Uyar'ın sevgim acıyor dediği yerdeyim
Şuram acıyor, alışamadım
O güldü geçti,
Ben elimin tersiyle gözyaşımı sildim
Kim mavi , kim siyah artık bilmiyorum
Daha mı hızlı ilerliyor zaman, yoksa payıma düşen yollar mı kısalıyor ?
Bulut olsam keşke, kıyısında dursam semanın
Güneş olsam, gönlümdeki ateşle yollara düşsem
Sokak seslerini hiç duymasam mesela...
Bir tek seni yitirmek hüzünlere boğdu
Yorgun artık bu bedenim
Yaşayıp bitirdiğim bir yanılgıdan başka bir şey değil
Ve şimdi zaman uzun uzun meçhulu beklemek...
Hayatın yeni kıssalarına sabırla,
Bu akşamlık bu kadar.
Kaderin beni çağırdığı yerdeyim artık
Güneş battı, bundan sonra yalan geceler sana hatıram olsun.
