LEYAL

✓18.Bölüm " Koparılmış parçalar "✓🌙

Anne adayı olduğum zamanlar dönüp geriye bakmamak için çok uğraşmıştım , zayıf bir kadın gibi başkasının elini tutmayacaktım . Karnımda özenle taşıdığım oğlum gibi hayata tutunmak için elimden geleni yapmıştım , oğluma örnek olacak bir anne olmak istemiştim. Belki yalnız ve cahil bir anne adayı olabilirdim fakat çokça sevgi ile kitap okuyarak eksiklerimi kapatmaya çalışmıştım . 

Sevgiyle yaşamıştım.

Mutsuz olduğum tek bir gün bile olmamıştı , aksine mutluluğum günden güne artmıştı . Bebeğimi parmaklarımın arasına almak için günler saymıştım , kokusunun verdiği huzuru merak etmenin heyecanı bile beni deli gibi mutlu etmişti . Karnımdaki hareketlerini hissetmek tahminimden daha mutlu eden varlığın kokusunu solumanın heyecanıyla günlerimi geçirmiştim . 

Ta ki kırmızı kanın üzerime bulandığı o güne kadar...

Dudaklarımın üzerindeki ağır baskı kendini çekerken derin bir nefes soludum , uzun süredir nefes alamamanın verdiği acıyla derince öksürmeye başladım. Kapalı gözlerimi yavaşça açarken önümü net göremiyordum , kollarımı hareket ettirmek istedim fakat yapamadım . Derin nefes alırken dilimde kuruyan dudaklarımı ıslattım . 

" Lan size kim kızın ağzını gözünü kapatın dedi ? " Hiddetli ve öfkeli bir ses kulaklarımdan içeriye girdi . Gözlerimi yavaşça açarken karanlıktan başka hiç bir şey göremiyordum , kafamı sağa sola sallarken neler olduğunu anlamaya çalıştım . En son hatırladığım şey kafama aldığım sert bir darbeydi ve sonrası karanlığın izbe köşesi gibi çıkmaz bir yoldu .

" Ağabey Cihan Bey bağlayın deyince , bizde tama- " Korkudan titreyen sesin sahibini merak ederken kafamı hareket ettirerek arkamdan gelen seslere baktım .

" Cihan kızı öldürecek kadar bağlayın mı dedi lan ? " Hiddetli ses tekrar gürledi . " Nefes almasına izin vermemişsiniz şerefsizler ! "  Karanlık alana dikkatle bakarken küçük aralık bir kapının arkasında yanan ışığı gördüm , küçücük bir ışıktı . 

Sertçe yutkunurken susuzluktan kuruyan boğazım acımıştı , derin bir nefes alırken güçsüz parmaklarımı tekrar hareket ettirmeye çalıştım ama kahretsin ki hareket edemiyordum . Sağıma soluma bakarken ensemde , sebebi belirsiz bir acı hissettim . Dudaklarımın arasından sesli bir inilti dökülürken bulunduğum duruma anlam veremiyordum .

" Ağabey kız uyanmış ! " Az önce korkuyla titreyen sesin sahibi gürce bağırdı . Hemen sonra kapı açıldı ve karanlık oda ışıkla doldu . Kafamı yukarıya kaldırırken ürkek gözlerimde etrafa bakmaya başladım . Beklenmedik ışık gözlerimi kısmama sebep olurken , kulaklarımın içi adım sesleriyle doldu . 

" Sonunda uyanabildin prenses . " Kalın ses adım seslerinin arasına karıştı . Bu sesi daha önce duyduğumu anımsarken aralık dudaklarımın arasından titrek bir nefes aldım . Bedenimi hareket ettirmeye çalışsam da sıkı sıkıya vücuduma sarılan ipler engel oluyordu . Görüş alanım netlik kazandırırken takım elbiselerin içinde 4 tane iri yarı adamı az çok görebiliyordum .