✓ 7.Bölüm 'Küçük kadınım'✓🌙

30.8K 1.3K 38
                                    



Merhaba okurlarım, oy veren ve yorum yapan elleriniz dert görmesin...

İyi okumalar.🌙


4 Yıl Önce


Sevmek bu dünya üzerindeki en muazzam duygu olabilirdi, fakat sevildiğini hissetmek çok daha doğa üstü bir güç olmalıydı. Çünkü insan sevildiğini hissettikçe daha çok sevebiliyor ve daha mutlu olmayı becerebiliyordu. Dünya ayaklarının altındaymış gibi hissediyordu, nefes almak öncesinden çok daha farklı hissettiriyordu. İnsanların kötü cümlelerini hiç duymamış gibi yapabiliyor, güne güler yüzle başlatıyordu.

Ya da sadece ben mi öyle hissediyordum? 

Hayır, sevilmek çok güzel bir histi ve bunun canlı kanıtı şimdi karşımda uyuyan adamdı. Alnına dökülen kumral kıvırcık saçları tam sevilesiydi, kahverengi gözlerinin üzerinde uzanan kirpikleri öpülesiydi, pembe dudakları ise cehennem olsa da insanı istemekten alıkoyamayacak kadar güzeldi. Bu adam çok güzel sevilesiydi.

Dudaklarım kenarlara kıvrılırken eski anılar aklıma düştü ,bu adam yaklaşık hayatıma iki ay önce girmişti. Bir zamanlar platonik olduğum Pars'ı kıskandırmak için bu adamla doğum gününe gitmiştim. Umay'ın aptal bir teorisini yerine getirmek isterken bu adama vurulabileceğim ihtimalini hiç düşünmemiştim. İyi ki de düşünmemiştim.

O doğum gününde ilk defa Alaz ile öpüşmüştüm, ikimizin de farkında olmadan aramızdaki çekime boyun eğmiştik. O andan sonra bir süre flört etmiştik , daha sonrası ise Alaz'ın doğum gününde ona ikimize özel bir hediye vermiştim. Aramızdaki etkileşimin bizi nereye götürdüğünü düşünmeden kollarının arasına girmiştim, belki de bu yüzden daha çok iyi tanımadığım bu adamın evine gelmiştim.

Onu çok iyi tanımıyordum fakat hissediyordum bana olan sevgisinin büyüklüğünü. Hislerime güvenerek gelmiştim onun evine, şimdi karşımda uyuyan bu adama güvenerek onunla aynı çatı altında yaşamaya başlamıştım. Çok değil yaklaşık on gün olmuştu aynı evde yaşamaya başlayalı, Alaz düşüncelerimin aksine çok evine düşkün bir adamdı. Beni geceleri asla yalnız bırakmıyor, görevi olduğunda erkenden bitmesi için üstün bir şekilde başarıyla hallediyordu.

Parmaklarımı havaya kaldırdım ve Alaz'ın çıplak koluna dokundum , onun varlığını hissetmeyi seviyordum. Parmaklarımı yavaşça hareket ederek köprücük kemiğine ilerlettim, en çok burasında nefes almayı seviyordum. Ne zaman böyle delicesine düşüncelere kapıldım bilmiyordum, bu adamla yaşadığım her şey bir anda oluyordu. Damdan düşer gibi hayatıma giren bu adama asla hayır diyemiyordum, her istediğine ayak uyduran küçük bir kadındım. 

Küçük mutlu bir kadındım.

"Geceyi beklemelisin." Uyku mahmurluğu ses tonu gülümsememe sebep olmuştu. Alaz'ın kahverengi gözleri anında açıldı ve göz göze geldik. "Sabahları işe geç kalmama sebep oluyorsun." Dedi,  benimle dalga geçtiği için yüzünde saf bir mutluluk vardı. Köprücük kemiğinde duran parmaklarımı hızla kaldırdım ve sırıtan dudaklarını kapattım. 

"Arsız bir adamsın." diye mırıldandım ve biraz daha kayarak ona yaklaştım. Sabahları en çok teninin kokusunda nefes almayı seviyordum, sadece benim bildiğim o muazzam kokuya aşıktım. "Ayrıca geceyi bekleyemeyen sen olduğun için işe geç kalıyorsun." Alaz'ın parmaklarımın arasındaki dudaklarından bir kahkaha döküldü. Hızla parmaklarımı çektim ve o muazzam sesi kulaklarımda şakıması için onu dinledim.

LEYALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin