I'm the nerd's Boyfriend? (On Hold for a While)

24: The world against her

Naiintindihan ko siya.

Ang pakiramdam ng REJECTION and BULLYING.

Ewan ko ba bakit awang awa ako sa kanya.

Siguro dahil nakikita ko ang sarili ko sa kanya in some way.

Kumalas na siya sa pagkakayakap niya sakin at pinunasan ang luha niya.

“Alexie, thank you. You’re a nice friend.” Sabi niya habang humihikbi. “I don’t know why those girls hated me. Palibahasa hindi din naman sila pinapansin ni GD.”

Natawa ako sa sinabi niya.

OO nga noh? Hahahaha insecure lang siguro sila.

Natawa ako ng mahina.

“Alexie?! What’s so funny?” nanlaki ang mga mata ni bea.

“Wala. Tama kasi yung sinabi mo. Natatawa lang ako. Haha.” Tawa ko.

“Ikaw nga diyan eh. Walang problema makipagusap sa kanya.”

Tiningnan ko si bea nang sabihin niya yun.

Nakitingin siya sa malayo.

And for a second, I felt something in her eyes.

Hmm.. ano ba yon?

Hindi ko na lang pinansin yon at humarap ako sa kanya.

“Alam mo, ang relasyon naming dalawa ay wala sa dictionary. Hindi ‘Its complicated’.. kundi ‘Unknown’. Sabi ko nga sayo, binabalik ko lang sa kanya ang pabor. Dahil me utang ako dun. After na matapos ko ang usapan namin, back to normal na din kami. Mortal enemies.” Nakangiting sabi ko.

Ngumiti naman si Bea.

“Good.” Pabulong niyang sabi. “Ah Allie. Magpapalit muna ako ng damit ha?” paalam niya.

“Sige sige. Dalian mo at may klase pa tayo.” Ngumiti ako habang pinapanood siyang paalis.

Napaisip ako sa sinabi ko kanina.

At sa sinabi ng witches.

Oo nga noh. After ng isang buwan, ano nang mangyayari saming dalawa ni unggoy? Aasarin pa kaya niya ko? Or magiging hangin na lang ako sa kanya?

I felt emptiness when I think of those things.

Hindi ko alam bakit ganun ang nararamdaman ko.

Umiling iling ako.

DEFINITELY MUCH BETTER!!!

Much better kung hindi na niya ako papansinin noh!

Gulo lang ang dala sakin ng lalaking ‘yon eh.

Tama tama.

Nothing to worry about, alex.

Tumayo na ako papasok ng building at sinundan si Bea.

~~~~~~~~~~~~~~

[Another Person’s POV]

*Ringggggggggggggggggggg*

Tsk. Damn phone.

Who’s calling me this time? Tsk.

*click*

“What??” I irritatingly said.

[So, how’s life?] – the other line said. As if teasing me.

“Shut up. Dapat ikaw na lang dito sa pwesto ko! DAMN YOU!” mahina kong curse sa kanya. DAMN.

[You know I can’t. I’m already seen. You’re the expert.]

“Tss. I know. I did wished for this. Don’t worry. I will get them soon. Very soon.” I smirked. “Just prepare the plan. Bye. Don’t ever call me again or else..” I threatened the caller.

[Okay Okay! Just chill. Bye.]

I hung up the phone.

DAMN. If I ever finish her, makakatikim siya sakin.

‘But things are just getting interesting.’ I said to myself as I finished what I was doing.

--------------------------------

A/N:

I know i know!

ang iksi ng chapters ko ngayon. pero pramis hahabaan ko pa. XDDD soon i will dedicate some chapters to my beloved friends here at wattpad. sorry lang at natagalan. XD

its my gift na sainyo since ang bati niyo sakin. XDDD hahaha i love you. <3 <3

hindi po kse ako basta2 nagpapa dedic. T^T sensya na. basta pag close friend kta. XD lols. bias eh noh.

sna nagustuhan niyo chapter na to. :3

©Copyright.2013//ScarletMadness