the notes in my cupboard ¤ stony ✅

tekrar özel bölüm

Tony Stark karşısında duran muhabir kadını süzdükten sonra "Dediğim gibi lise hayatımda silik bir kişiydim. Buna inanmak zor ama öyleydim." dedi.
Muhabir kadın gülerken elindeki kartlarla uğraştı.
"Peki bu silik lise hayatınızda kızlarla aranız nasıldı?"
Tony  kahkaha atarak kameraya doğru bakındı. Röportaja başladıklarından beri cevapladığı kaçıncı soru olduğunu merak ediyordu çünkü hiç bitmeyecek gibi duruyorlardı.
"Kızlar mı? Eğer kızlarla aram iyi olsaydı pek silik olamazdım. Anlarsın ya?"
Tony gözünü kırparak sağ ayağını dizinin üstüne çekti.
"Peki tüm bu siliklik ve başarının arasında özel birisi için zamanınız oldu mu?" 
Tony dudağını ısırarak odanın zeminine bakındı.
"Bir çoğu oldu, ne diyebilirim ki kadınlar beni seviyor." 
Muhabir gülerek başını salladı.
"Tabikide kadınlar size hayran ama daha özel birisi yok mu? Hiç mi ciddi düşünmediniz?" 
Tony'nin gözleri kısıldı ve birkaç parça eski kağıdın arasında gezindi zihni.
"Herkesin anılarda sıkışan bir özel kişisi vardır. Benimde vardı tabikide." 
Muhabir kadın Tony'nin düşünceli ifadesine bakarak sinsice sırıttı.
"Her dahinin bir hikayesi, bir sırrı vardır Bay Stark. Anlatmak ister misiniz?"
Tony'nin gözleri bir süre karşısındaki mavi gözlere odaklandı.
"Ama bitti, sadece yıpranmış hikaye sayfaları ha?" 
Tony çapkın gülümsemelerinden birini atarak konuyu kapatmaya çalıştı.
"Ama hikayeler asla sona ermez, Bay Stark. Onlar her zaman hayal gücüne açık bırakılır, uzak bir geleceğe açık." 
Tony bir anda kaşlarını çatarak kadının dediklerini düşündü.
"Hadi sizin özel kişinizden bu seferlik uzak kalalım. Ve evinizden bahsedelim, nasıl bir yer olduğundan.  Önceden dediğinize göre sizin ve babanızın projeleri gereği sürekli ev değiştiriyormuşsunuz."
Tony düşüncelerinden sıyrılıp kadına tekrar döndü.
"Sanırım benim için ev kelimesi hayallerden ibaret kaldı. Sabit bir hayatım ve ev diyebileceğim bir çatıya hiç sahip olamadım."
Muhabir kadın kameraya gülümseyerek başını salladı.
"Şimdi sizden evinizi tarif etmenizi istesem..." 
Muhabir kadın, Tony'ye döndüğünde Tony birkaç kez ağzını açıp kapattı.
"Mesela New York sizin için ev midir? Yada Stark kulesi?" 
Tony cevapsız kalarak başını olumsuz anlamda salladı.
"Gizemli bir insansınız Bay Stark. Ama tüm sırlarınızı bir günde bitirmek istemeyiz." 
Muhabir gülümseyerek ayağa kalktığında Tony'de onunla kalktı ve kadınla tokalaştı.
"Gelecek seferde daha açık konuşmak dileğiyle Carol." 
Tony sonunda röportajdan çıktığında şakaklarını ovarak başının ağrısını geçirmeye çalıştı. Hemen çıkışa gelen arabasına bindi ve gözlerini kapatarak bir süre nefesini düzenlemeye çalıştı.
"En yakın kahve dükkanı nerede?" 
Yapay zeka otomatik olarak arabayı kahve dükkanına ayarladı ve arabayı çalıştırdı. Tony el frenini çekip ellerini direksiyona yerleştirdi ve yakınlardaki kahve dükkanına sürmeye başladı.
Kahve dükkanına girdiğinde büyük boy bir kahve alıp masalardan birine oturdu ve soğuk Manhattan gecesini izlemeye başladı. Aklında dolanan fikirle garsonlardan birini yanına çağırdı.
"Buralarda ödünç alabileceğim bir bilgisayar var mı? Birine e posta atmam gerekiyor. Acilen." 
Garson tezgahın arkasına gidip konuştuktan sonra elinde bir laptopla geri geldi.
"Kendisi arkadaşımın ve  bu gece dükkanı arkadaşım kapatacak o yüzden dükkan kapanana kadar kullanabilirsiniz efendim." 
Tony başını salladığında garson hızla gözden kayboldu. Tony bilgisiyardan açtığı e postasından kayıtlı bir e posta adresini seçti ve öylece boş sayfaya bakındı.